Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

расшпіля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	расшпіля́юся	расшпіля́емся
2-я ас.	расшпіля́ешся	расшпіля́ецеся
3-я ас.	расшпіля́ецца	расшпіля́юцца
Прошлы час
м.	расшпіля́ўся	расшпіля́ліся
ж.	расшпіля́лася
н.	расшпіля́лася
Загадны лад
2-я ас.	расшпіля́йся	расшпіля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час	расшпіля́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

расшпіля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	расшпіля́ю	расшпіля́ем
2-я ас.	расшпіля́еш	расшпіля́еце
3-я ас.	расшпіля́е	расшпіля́юць
Прошлы час
м.	расшпіля́ў	расшпіля́лі
ж.	расшпіля́ла
н.	расшпіля́ла
Загадны лад
2-я ас.	расшпіля́й	расшпіля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	расшпіля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

расшпурля́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	расшпурля́ны	расшпурля́ная	расшпурля́нае	расшпурля́ныя
Р.	расшпурля́нага	расшпурля́най расшпурля́нае	расшпурля́нага	расшпурля́ных
Д.	расшпурля́наму	расшпурля́най	расшпурля́наму	расшпурля́ным
В.	расшпурля́ны (неадуш.) расшпурля́нага (адуш.)	расшпурля́ную	расшпурля́нае	расшпурля́ныя (неадуш.) расшпурля́ных (адуш.)
Т.	расшпурля́ным	расшпурля́най расшпурля́наю	расшпурля́ным	расшпурля́нымі
М.	расшпурля́ным	расшпурля́най	расшпурля́ным	расшпурля́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

расшпурля́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	расшпурля́ны	расшпурля́ная	расшпурля́нае	расшпурля́ныя
Р.	расшпурля́нага	расшпурля́най расшпурля́нае	расшпурля́нага	расшпурля́ных
Д.	расшпурля́наму	расшпурля́най	расшпурля́наму	расшпурля́ным
В.	расшпурля́ны (неадуш.) расшпурля́нага (адуш.)	расшпурля́ную	расшпурля́нае	расшпурля́ныя (неадуш.) расшпурля́ных (адуш.)
Т.	расшпурля́ным	расшпурля́най расшпурля́наю	расшпурля́ным	расшпурля́нымі
М.	расшпурля́ным	расшпурля́най	расшпурля́ным	расшпурля́ных

Кароткая форма: расшпурля́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

расшпурля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	расшпурля́ю	расшпурля́ем
2-я ас.	расшпурля́еш	расшпурля́еце
3-я ас.	расшпурля́е	расшпурля́юць
Прошлы час
м.	расшпурля́ў	расшпурля́лі
ж.	расшпурля́ла
н.	расшпурля́ла
Загадны лад
2-я ас.	расшпурля́й	расшпурля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	расшпурля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

расшрубава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	расшрубава́ны	расшрубава́ная	расшрубава́нае	расшрубава́ныя
Р.	расшрубава́нага	расшрубава́най расшрубава́нае	расшрубава́нага	расшрубава́ных
Д.	расшрубава́наму	расшрубава́най	расшрубава́наму	расшрубава́ным
В.	расшрубава́ны (неадуш.) расшрубава́нага (адуш.)	расшрубава́ную	расшрубава́нае	расшрубава́ныя (неадуш.) расшрубава́ных (адуш.)
Т.	расшрубава́ным	расшрубава́най расшрубава́наю	расшрубава́ным	расшрубава́нымі
М.	расшрубава́ным	расшрубава́най	расшрубава́ным	расшрубава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

расшрубава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	расшрубава́ны	расшрубава́ная	расшрубава́нае	расшрубава́ныя
Р.	расшрубава́нага	расшрубава́най расшрубава́нае	расшрубава́нага	расшрубава́ных
Д.	расшрубава́наму	расшрубава́най	расшрубава́наму	расшрубава́ным
В.	расшрубава́ны (неадуш.) расшрубава́нага (адуш.)	расшрубава́ную	расшрубава́нае	расшрубава́ныя (неадуш.) расшрубава́ных (адуш.)
Т.	расшрубава́ным	расшрубава́най расшрубава́наю	расшрубава́ным	расшрубава́нымі
М.	расшрубава́ным	расшрубава́най	расшрубава́ным	расшрубава́ных

Кароткая форма: расшрубава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

расшрубава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	расшрубу́ецца	расшрубу́юцца
Прошлы час
м.	расшрубава́ўся	расшрубава́ліся
ж.	расшрубава́лася
н.	расшрубава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

расшрубава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	расшрубу́ю	расшрубу́ем
2-я ас.	расшрубу́еш	расшрубу́еце
3-я ас.	расшрубу́е	расшрубу́юць
Прошлы час
м.	расшрубава́ў	расшрубава́лі
ж.	расшрубава́ла
н.	расшрубава́ла
Загадны лад
2-я ас.	расшрубу́й	расшрубу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	расшрубава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

расшрубо́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	расшрубо́ўванне
Р.	расшрубо́ўвання
Д.	расшрубо́ўванню
В.	расшрубо́ўванне
Т.	расшрубо́ўваннем
М.	расшрубо́ўванні

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)