Verbum

анлайнавы слоўнік

сінхро́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сінхро́нны	сінхро́нная	сінхро́ннае	сінхро́нныя
Р.	сінхро́ннага	сінхро́ннай сінхро́ннае	сінхро́ннага	сінхро́нных
Д.	сінхро́ннаму	сінхро́ннай	сінхро́ннаму	сінхро́нным
В.	сінхро́нны (неадуш.) сінхро́ннага (адуш.)	сінхро́нную	сінхро́ннае	сінхро́нныя (неадуш.) сінхро́нных (адуш.)
Т.	сінхро́нным	сінхро́ннай сінхро́ннаю	сінхро́нным	сінхро́ннымі
М.	сінхро́нным	сінхро́ннай	сінхро́нным	сінхро́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сінцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Сінча́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

сі́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сіньё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сіньё́ра

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сі́нька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сінькі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

сінько́ўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сінько́ўскі	сінько́ўская	сінько́ўскае	сінько́ўскія
Р.	сінько́ўскага	сінько́ўскай сінько́ўскае	сінько́ўскага	сінько́ўскіх
Д.	сінько́ўскаму	сінько́ўскай	сінько́ўскаму	сінько́ўскім
В.	сінько́ўскі (неадуш.) сінько́ўскага (адуш.)	сінько́ўскую	сінько́ўскае	сінько́ўскія (неадуш.) сінько́ўскіх (адуш.)
Т.	сінько́ўскім	сінько́ўскай сінько́ўскаю	сінько́ўскім	сінько́ўскімі
М.	сінько́ўскім	сінько́ўскай	сінько́ўскім	сінько́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Сіньцзя́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне