пацяру́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пацяру́шаны |
пацяру́шаная |
пацяру́шанае |
пацяру́шаныя |
Р. |
пацяру́шанага |
пацяру́шанай пацяру́шанае |
пацяру́шанага |
пацяру́шаных |
Д. |
пацяру́шанаму |
пацяру́шанай |
пацяру́шанаму |
пацяру́шаным |
В. |
пацяру́шаны (неадуш.) пацяру́шанага (адуш.) |
пацяру́шаную |
пацяру́шанае |
пацяру́шаныя (неадуш.) пацяру́шаных (адуш.) |
Т. |
пацяру́шаным |
пацяру́шанай пацяру́шанаю |
пацяру́шаным |
пацяру́шанымі |
М. |
пацяру́шаным |
пацяру́шанай |
пацяру́шаным |
пацяру́шаных |
Кароткая форма: пацяру́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пацяру́шваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пацяру́шваю |
пацяру́шваем |
2-я ас. |
пацяру́шваеш |
пацяру́шваеце |
3-я ас. |
пацяру́швае |
пацяру́шваюць |
Прошлы час |
м. |
пацяру́шваў |
пацяру́швалі |
ж. |
пацяру́швала |
н. |
пацяру́швала |
Загадны лад |
2-я ас. |
пацяру́швай |
пацяру́швайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пацяру́шваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пацяры́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пацяры́к |
пацерыкі́ |
Р. |
пацерыка́ |
пацерыко́ў |
Д. |
пацерыку́ |
пацерыка́м |
В. |
пацяры́к |
пацерыкі́ |
Т. |
пацерыко́м |
пацерыка́мі |
М. |
пацерыку́ |
пацерыка́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
пацярэ́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пацярэ́блены |
пацярэ́бленая |
пацярэ́бленае |
пацярэ́бленыя |
Р. |
пацярэ́бленага |
пацярэ́бленай пацярэ́бленае |
пацярэ́бленага |
пацярэ́бленых |
Д. |
пацярэ́бленаму |
пацярэ́бленай |
пацярэ́бленаму |
пацярэ́бленым |
В. |
пацярэ́блены (неадуш.) пацярэ́бленага (адуш.) |
пацярэ́бленую |
пацярэ́бленае |
пацярэ́бленыя (неадуш.) пацярэ́бленых (адуш.) |
Т. |
пацярэ́бленым |
пацярэ́бленай пацярэ́бленаю |
пацярэ́бленым |
пацярэ́бленымі |
М. |
пацярэ́бленым |
пацярэ́бленай |
пацярэ́бленым |
пацярэ́бленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
пацярэ́бнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пацярэ́бнік |
пацярэ́бнікі |
Р. |
пацярэ́бніка |
пацярэ́бнікаў |
Д. |
пацярэ́бніку |
пацярэ́бнікам |
В. |
пацярэ́бніка |
пацярэ́бнікаў |
Т. |
пацярэ́бнікам |
пацярэ́бнікамі |
М. |
пацярэ́бніку |
пацярэ́бніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
пацясне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
пацясне́нне |
Р. |
пацясне́ння |
Д. |
пацясне́нню |
В. |
пацясне́нне |
Т. |
пацясне́ннем |
М. |
пацясне́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пацясне́ць
‘стаць цесным, цяснейшым’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
пацясне́е |
пацясне́юць |
Прошлы час |
м. |
пацясне́ў |
пацясне́лі |
ж. |
пацясне́ла |
н. |
пацясне́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пацясне́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пацяснё́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пацяснё́ны |
пацяснё́ная |
пацяснё́нае |
пацяснё́ныя |
Р. |
пацяснё́нага |
пацяснё́най пацяснё́нае |
пацяснё́нага |
пацяснё́ных |
Д. |
пацяснё́наму |
пацяснё́най |
пацяснё́наму |
пацяснё́ным |
В. |
пацяснё́ны (неадуш.) пацяснё́нага (адуш.) |
пацяснё́ную |
пацяснё́нае |
пацяснё́ныя (неадуш.) пацяснё́ных (адуш.) |
Т. |
пацяснё́ным |
пацяснё́най пацяснё́наю |
пацяснё́ным |
пацяснё́нымі |
М. |
пацяснё́ным |
пацяснё́най |
пацяснё́ным |
пацяснё́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.