Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

нявы́чварны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нявы́чварны	нявы́чварная	нявы́чварнае	нявы́чварныя
Р.	нявы́чварнага	нявы́чварнай нявы́чварнае	нявы́чварнага	нявы́чварных
Д.	нявы́чварнаму	нявы́чварнай	нявы́чварнаму	нявы́чварным
В.	нявы́чварны (неадуш.) нявы́чварнага (адуш.)	нявы́чварную	нявы́чварнае	нявы́чварныя (неадуш.) нявы́чварных (адуш.)
Т.	нявы́чварным	нявы́чварнай нявы́чварнаю	нявы́чварным	нявы́чварнымі
М.	нявы́чварным	нявы́чварнай	нявы́чварным	нявы́чварных

Крыніцы: piskunou2012.

нявы́штукаваны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нявы́штукаваны	нявы́штукаваная	нявы́штукаванае	нявы́штукаваныя
Р.	нявы́штукаванага	нявы́штукаванай нявы́штукаванае	нявы́штукаванага	нявы́штукаваных
Д.	нявы́штукаванаму	нявы́штукаванай	нявы́штукаванаму	нявы́штукаваным
В.	нявы́штукаваны (неадуш.) нявы́штукаванага (адуш.)	нявы́штукаваную	нявы́штукаванае	нявы́штукаваныя (неадуш.) нявы́штукаваных (адуш.)
Т.	нявы́штукаваным	нявы́штукаванай нявы́штукаванаю	нявы́штукаваным	нявы́штукаванымі
М.	нявы́штукаваным	нявы́штукаванай	нявы́штукаваным	нявы́штукаваных

Крыніцы: piskunou2012.

нявы́штукаваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нявы́штукаваны	нявы́штукаваная	нявы́штукаванае	нявы́штукаваныя
Р.	нявы́штукаванага	нявы́штукаванай нявы́штукаванае	нявы́штукаванага	нявы́штукаваных
Д.	нявы́штукаванаму	нявы́штукаванай	нявы́штукаванаму	нявы́штукаваным
В.	нявы́штукаваны (неадуш.) нявы́штукаванага (адуш.)	нявы́штукаваную	нявы́штукаванае	нявы́штукаваныя (неадуш.) нявы́штукаваных (адуш.)
Т.	нявы́штукаваным	нявы́штукаванай нявы́штукаванаю	нявы́штукаваным	нявы́штукаванымі
М.	нявы́штукаваным	нявы́штукаванай	нявы́штукаваным	нявы́штукаваных

Крыніцы: piskunou2012.

нявы́яўлены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нявы́яўлены	нявы́яўленая	нявы́яўленае	нявы́яўленыя
Р.	нявы́яўленага	нявы́яўленай нявы́яўленае	нявы́яўленага	нявы́яўленых
Д.	нявы́яўленаму	нявы́яўленай	нявы́яўленаму	нявы́яўленым
В.	нявы́яўлены (неадуш.) нявы́яўленага (адуш.)	нявы́яўленую	нявы́яўленае	нявы́яўленыя (неадуш.) нявы́яўленых (адуш.)
Т.	нявы́яўленым	нявы́яўленай нявы́яўленаю	нявы́яўленым	нявы́яўленымі
М.	нявы́яўленым	нявы́яўленай	нявы́яўленым	нявы́яўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

нявы́яўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нявы́яўлены	нявы́яўленая	нявы́яўленае	нявы́яўленыя
Р.	нявы́яўленага	нявы́яўленай нявы́яўленае	нявы́яўленага	нявы́яўленых
Д.	нявы́яўленаму	нявы́яўленай	нявы́яўленаму	нявы́яўленым
В.	нявы́яўлены (неадуш.) нявы́яўленага (адуш.)	нявы́яўленую	нявы́яўленае	нявы́яўленыя (неадуш.) нявы́яўленых (адуш.)
Т.	нявы́яўленым	нявы́яўленай нявы́яўленаю	нявы́яўленым	нявы́яўленымі
М.	нявы́яўленым	нявы́яўленай	нявы́яўленым	нявы́яўленых

Крыніцы: piskunou2012.

нявя́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Нявя́зцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

нявя́нучы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нявя́нучы	нявя́нучая	нявя́нучае	нявя́нучыя
Р.	нявя́нучага	нявя́нучай нявя́нучае	нявя́нучага	нявя́нучых
Д.	нявя́нучаму	нявя́нучай	нявя́нучаму	нявя́нучым
В.	нявя́нучы (неадуш.) нявя́нучага (адуш.)	нявя́нучую	нявя́нучае	нявя́нучыя (неадуш.) нявя́нучых (адуш.)
Т.	нявя́нучым	нявя́нучай нявя́нучаю	нявя́нучым	нявя́нучымі
М.	нявя́нучым	нявя́нучай	нявя́нучым	нявя́нучых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

нявя́нучы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нявя́нучы	нявя́нучая	нявя́нучае	нявя́нучыя
Р.	нявя́нучага	нявя́нучай нявя́нучае	нявя́нучага	нявя́нучых
Д.	нявя́нучаму	нявя́нучай	нявя́нучаму	нявя́нучым
В.	нявя́нучы (неадуш.) нявя́нучага (адуш.)	нявя́нучую	нявя́нучае	нявя́нучыя (неадуш.) нявя́нучых (адуш.)
Т.	нявя́нучым	нявя́нучай нявя́нучаю	нявя́нучым	нявя́нучымі
М.	нявя́нучым	нявя́нучай	нявя́нучым	нявя́нучых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Verbum