нявы́яўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
нявы́яўлены | нявы́яўленая | нявы́яўленае | нявы́яўленыя | |
нявы́яўленага | нявы́яўленай нявы́яўленае |
нявы́яўленага | нявы́яўленых | |
нявы́яўленаму | нявы́яўленай | нявы́яўленаму | нявы́яўленым | |
нявы́яўлены ( нявы́яўленага ( |
нявы́яўленую | нявы́яўленае | нявы́яўленыя ( нявы́яўленых ( |
|
нявы́яўленым | нявы́яўленай нявы́яўленаю |
нявы́яўленым | нявы́яўленымі | |
нявы́яўленым | нявы́яўленай | нявы́яўленым | нявы́яўленых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)