драпе́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
драпе́жнік |
драпе́жнікі |
Р. |
драпе́жніка |
драпе́жнікаў |
Д. |
драпе́жніку |
драпе́жнікам |
В. |
драпе́жніка |
драпе́жнікаў |
Т. |
драпе́жнікам |
драпе́жнікамі |
М. |
драпе́жніку |
драпе́жніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
драпе́жніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
драпе́жніца |
драпе́жніцы |
Р. |
драпе́жніцы |
драпе́жніц |
Д. |
драпе́жніцы |
драпе́жніцам |
В. |
драпе́жніцу |
драпе́жніц |
Т. |
драпе́жніцай драпе́жніцаю |
драпе́жніцамі |
М. |
драпе́жніцы |
драпе́жніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
драпе́жніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
драпе́жніцкі |
драпе́жніцкая |
драпе́жніцкае |
драпе́жніцкія |
Р. |
драпе́жніцкага |
драпе́жніцкай драпе́жніцкае |
драпе́жніцкага |
драпе́жніцкіх |
Д. |
драпе́жніцкаму |
драпе́жніцкай |
драпе́жніцкаму |
драпе́жніцкім |
В. |
драпе́жніцкі (неадуш.) драпе́жніцкага (адуш.) |
драпе́жніцкую |
драпе́жніцкае |
драпе́жніцкія (неадуш.) драпе́жніцкіх (адуш.) |
Т. |
драпе́жніцкім |
драпе́жніцкай драпе́жніцкаю |
драпе́жніцкім |
драпе́жніцкімі |
М. |
драпе́жніцкім |
драпе́жніцкай |
драпе́жніцкім |
драпе́жніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
драпе́жніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
драпе́жніцтва |
Р. |
драпе́жніцтва |
Д. |
драпе́жніцтву |
В. |
драпе́жніцтва |
Т. |
драпе́жніцтвам |
М. |
драпе́жніцтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
драпе́жнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
драпе́жнічаю |
драпе́жнічаем |
2-я ас. |
драпе́жнічаеш |
драпе́жнічаеце |
3-я ас. |
драпе́жнічае |
драпе́жнічаюць |
Прошлы час |
м. |
драпе́жнічаў |
драпе́жнічалі |
ж. |
драпе́жнічала |
н. |
драпе́жнічала |
Загадны лад |
2-я ас. |
драпе́жнічай |
драпе́жнічайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
драпе́жнічаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
драпе́жны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
драпе́жны |
драпе́жная |
драпе́жнае |
драпе́жныя |
Р. |
драпе́жнага |
драпе́жнай драпе́жнае |
драпе́жнага |
драпе́жных |
Д. |
драпе́жнаму |
драпе́жнай |
драпе́жнаму |
драпе́жным |
В. |
драпе́жны (неадуш.) драпе́жнага (адуш.) |
драпе́жную |
драпе́жнае |
драпе́жныя (неадуш.) драпе́жных (адуш.) |
Т. |
драпе́жным |
драпе́жнай драпе́жнаю |
драпе́жным |
драпе́жнымі |
М. |
драпе́жным |
драпе́жнай |
драпе́жным |
драпе́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
драпе́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
драпе́жны |
драпе́жная |
драпе́жнае |
драпе́жныя |
Р. |
драпе́жнага |
драпе́жнай драпе́жнае |
драпе́жнага |
драпе́жных |
Д. |
драпе́жнаму |
драпе́жнай |
драпе́жнаму |
драпе́жным |
В. |
драпе́жны (неадуш.) драпе́жнага (адуш.) |
драпе́жную |
драпе́жнае |
драпе́жныя (неадуш.) драпе́жных (адуш.) |
Т. |
драпе́жным |
драпе́жнай драпе́жнаю |
драпе́жным |
драпе́жнымі |
М. |
драпе́жным |
драпе́жнай |
драпе́жным |
драпе́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
драпе́жыць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
драпе́жу |
драпе́жым |
2-я ас. |
драпе́жыш |
драпе́жыце |
3-я ас. |
драпе́жыць |
драпе́жаць |
Прошлы час |
м. |
драпе́жыў |
драпе́жылі |
ж. |
драпе́жыла |
н. |
драпе́жыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
драпе́ж |
драпе́жце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
драпе́жачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дра́піна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дра́піна |
дра́піны |
Р. |
дра́піны |
дра́пін |
Д. |
дра́піне |
дра́пінам |
В. |
дра́піну |
дра́піны |
Т. |
дра́пінай дра́пінаю |
дра́пінамі |
М. |
дра́піне |
дра́пінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дра́пінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дра́пінка |
дра́пінкі |
Р. |
дра́пінкі |
дра́пінак |
Д. |
дра́пінцы |
дра́пінкам |
В. |
дра́пінку |
дра́пінкі |
Т. |
дра́пінкай дра́пінкаю |
дра́пінкамі |
М. |
дра́пінцы |
дра́пінках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.