Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

фіяні́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фіяні́тавы фіяні́тавая фіяні́тавае фіяні́тавыя
Р. фіяні́тавага фіяні́тавай
фіяні́тавае
фіяні́тавага фіяні́тавых
Д. фіяні́таваму фіяні́тавай фіяні́таваму фіяні́тавым
В. фіяні́тавы (неадуш.)
фіяні́тавага (адуш.)
фіяні́тавую фіяні́тавае фіяні́тавыя (неадуш.)
фіяні́тавых (адуш.)
Т. фіяні́тавым фіяні́тавай
фіяні́таваю
фіяні́тавым фіяні́тавымі
М. фіяні́тавым фіяні́тавай фіяні́тавым фіяні́тавых

Крыніцы: piskunou2012.

фіярыту́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. фіярыту́ра
Р. фіярыту́ры
Д. фіярыту́ры
В. фіярыту́ру
Т. фіярыту́рай
фіярыту́раю
М. фіярыту́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фіярыту́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фіярыту́рны фіярыту́рная фіярыту́рнае фіярыту́рныя
Р. фіярыту́рнага фіярыту́рнай
фіярыту́рнае
фіярыту́рнага фіярыту́рных
Д. фіярыту́рнаму фіярыту́рнай фіярыту́рнаму фіярыту́рным
В. фіярыту́рны (неадуш.)
фіярыту́рнага (адуш.)
фіярыту́рную фіярыту́рнае фіярыту́рныя (неадуш.)
фіярыту́рных (адуш.)
Т. фіярыту́рным фіярыту́рнай
фіярыту́рнаю
фіярыту́рным фіярыту́рнымі
М. фіярыту́рным фіярыту́рнай фіярыту́рным фіярыту́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

фія́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. фія́ска фія́ска
Р. фія́ска фія́ска
Д. фія́ска фія́ска
В. фія́ска фія́ска
Т. фія́ска фія́ска
М. фія́ска фія́ска

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фія́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фія́т фія́ты
Р. фія́та фія́таў
Д. фія́ту фія́там
В. фія́т фія́ты
Т. фія́там фія́тамі
М. фія́це фія́тах

Крыніцы: piskunou2012.