фіярыту́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
фіярыту́ра |
Р. |
фіярыту́ры |
Д. |
фіярыту́ры |
В. |
фіярыту́ру |
Т. |
фіярыту́рай фіярыту́раю |
М. |
фіярыту́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
фіярыту́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
фіярыту́рны |
фіярыту́рная |
фіярыту́рнае |
фіярыту́рныя |
Р. |
фіярыту́рнага |
фіярыту́рнай фіярыту́рнае |
фіярыту́рнага |
фіярыту́рных |
Д. |
фіярыту́рнаму |
фіярыту́рнай |
фіярыту́рнаму |
фіярыту́рным |
В. |
фіярыту́рны (неадуш.) фіярыту́рнага (адуш.) |
фіярыту́рную |
фіярыту́рнае |
фіярыту́рныя (неадуш.) фіярыту́рных (адуш.) |
Т. |
фіярыту́рным |
фіярыту́рнай фіярыту́рнаю |
фіярыту́рным |
фіярыту́рнымі |
М. |
фіярыту́рным |
фіярыту́рнай |
фіярыту́рным |
фіярыту́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
фія́ска
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
фія́ска |
фія́ска |
Р. |
фія́ска |
фія́ска |
Д. |
фія́ска |
фія́ска |
В. |
фія́ска |
фія́ска |
Т. |
фія́ска |
фія́ска |
М. |
фія́ска |
фія́ска |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фія́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фія́т |
фія́ты |
Р. |
фія́та |
фія́таў |
Д. |
фія́ту |
фія́там |
В. |
фія́т |
фія́ты |
Т. |
фія́там |
фія́тамі |
М. |
фія́це |
фія́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.