Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
абвгдежзілмноруыя’

узнаме́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узнаме́руся узнаме́рымся
2-я ас. узнаме́рышся узнаме́рыцеся
3-я ас. узнаме́рыцца узнаме́рацца
Прошлы час
м. узнаме́рыўся узнаме́рыліся
ж. узнаме́рылася
н. узнаме́рылася
Загадны лад
2-я ас. узнаме́рся узнаме́рцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час узнаме́рыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

узна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. узна́нне
Р. узна́ння
Д. узна́нню
В. узна́нне
Т. узна́ннем
М. узна́нні

Крыніцы: piskunou2012.

узнаро́к

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
узнаро́к - -

Крыніцы: piskunou2012.

узнасі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узнашу́ся -
2-я ас. узно́сішся -
3-я ас. узно́сіцца узно́сяцца
Прошлы час
м. узнасі́ўся узнасі́ліся
ж. узнасі́лася
н. узнасі́лася

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

узнаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. узнаўле́нне
Р. узнаўле́ння
Д. узнаўле́нню
В. узнаўле́нне
Т. узнаўле́ннем
М. узнаўле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узнаўле́нча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
узнаўле́нча - -

узнаўле́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узнаўле́нчы узнаўле́нчая узнаўле́нчае узнаўле́нчыя
Р. узнаўле́нчага узнаўле́нчай
узнаўле́нчае		 узнаўле́нчага узнаўле́нчых
Д. узнаўле́нчаму узнаўле́нчай узнаўле́нчаму узнаўле́нчым
В. узнаўле́нчы (неадуш.)
узнаўле́нчага (адуш.)		 узнаўле́нчую узнаўле́нчае узнаўле́нчыя (неадуш.)
узнаўле́нчых (адуш.)
Т. узнаўле́нчым узнаўле́нчай
узнаўле́нчаю		 узнаўле́нчым узнаўле́нчымі
М. узнаўле́нчым узнаўле́нчай узнаўле́нчым узнаўле́нчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узнаўля́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
узнаўля́льна - -

узнаўля́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. узнаўля́льнасць
Р. узнаўля́льнасці
Д. узнаўля́льнасці
В. узнаўля́льнасць
Т. узнаўля́льнасцю
М. узнаўля́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

узнаўля́льнік

‘чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узнаўля́льнік узнаўля́льнікі
Р. узнаўля́льніка узнаўля́льнікаў
Д. узнаўля́льніку узнаўля́льнікам
В. узнаўля́льніка узнаўля́льнікаў
Т. узнаўля́льнікам узнаўля́льнікамі
М. узнаўля́льніку узнаўля́льніках

Крыніцы: sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.