убайдо́сіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
убайдо́шу |
убайдо́сім |
2-я ас. |
убайдо́сіш |
убайдо́сіце |
3-я ас. |
убайдо́сіць |
убайдо́сяць |
Прошлы час |
м. |
убайдо́сіў |
убайдо́сілі |
ж. |
убайдо́сіла |
н. |
убайдо́сіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
убайдо́сь |
убайдо́сьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
убайдо́сіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
tsbm1984.
убаку́
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
убаку́ |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
У́балацце
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
У́балацце |
Р. |
У́балацця |
Д. |
У́балаццю |
В. |
У́балацце |
Т. |
У́балаццем |
М. |
У́балацці |
У́балаць
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
У́балаць |
Р. |
У́балаці |
Д. |
У́балаці |
В. |
У́балаць |
Т. |
У́балаццю |
М. |
У́балаці |
убарані́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
убараню́ся |
убаро́німся |
2-я ас. |
убаро́нішся |
убаро́ніцеся |
3-я ас. |
убаро́ніцца |
убаро́няцца |
Прошлы час |
м. |
убарані́ўся |
убарані́ліся |
ж. |
убарані́лася |
н. |
убарані́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
убарані́ся |
убарані́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
убарані́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
убарані́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
убараню́ |
убаро́нім |
2-я ас. |
убаро́ніш |
убаро́ніце |
3-я ас. |
убаро́ніць |
убаро́няць |
Прошлы час |
м. |
убарані́ў |
убарані́лі |
ж. |
убарані́ла |
н. |
убарані́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
убарані́ |
убарані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
убарані́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
убаро́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
убаро́на |
Р. |
убаро́ны |
Д. |
убаро́не |
В. |
убаро́ну |
Т. |
убаро́най убаро́наю |
М. |
убаро́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
убаро́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
убаро́нены |
убаро́неная |
убаро́ненае |
убаро́неныя |
Р. |
убаро́ненага |
убаро́ненай убаро́ненае |
убаро́ненага |
убаро́неных |
Д. |
убаро́ненаму |
убаро́ненай |
убаро́ненаму |
убаро́неным |
В. |
убаро́нены (неадуш.) убаро́ненага (адуш.) |
убаро́неную |
убаро́ненае |
убаро́неныя (неадуш.) убаро́неных (адуш.) |
Т. |
убаро́неным |
убаро́ненай убаро́ненаю |
убаро́неным |
убаро́ненымі |
М. |
убаро́неным |
убаро́ненай |
убаро́неным |
убаро́неных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
убаро́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
убаро́нены |
убаро́неная |
убаро́ненае |
убаро́неныя |
Р. |
убаро́ненага |
убаро́ненай убаро́ненае |
убаро́ненага |
убаро́неных |
Д. |
убаро́ненаму |
убаро́ненай |
убаро́ненаму |
убаро́неным |
В. |
убаро́нены (неадуш.) убаро́ненага (адуш.) |
убаро́неную |
убаро́ненае |
убаро́неныя (неадуш.) убаро́неных (адуш.) |
Т. |
убаро́неным |
убаро́ненай убаро́ненаю |
убаро́неным |
убаро́ненымі |
М. |
убаро́неным |
убаро́ненай |
убаро́неным |
убаро́неных |
Кароткая форма: убаро́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.