сцю́каць
‘зрубіць што-небудзь (сцюкаць хатку)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сцю́каю |
сцю́каем |
| 2-я ас. |
сцю́каеш |
сцю́каеце |
| 3-я ас. |
сцю́кае |
сцю́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
сцю́каў |
сцю́калі |
| ж. |
сцю́кала |
| н. |
сцю́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сцю́кай |
сцю́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сцю́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сцюцю́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сцюцю́руся |
сцюцю́рымся |
| 2-я ас. |
сцюцю́рышся |
сцюцю́рыцеся |
| 3-я ас. |
сцюцю́рыцца |
сцюцю́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
сцюцю́рыўся |
сцюцю́рыліся |
| ж. |
сцюцю́рылася |
| н. |
сцюцю́рылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сцюцю́рся |
сцюцю́рцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сцюцю́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.