сцю́каць
‘зрубіць што-небудзь (сцюкаць хатку)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сцю́каю |
сцю́каем |
2-я ас. |
сцю́каеш |
сцю́каеце |
3-я ас. |
сцю́кае |
сцю́каюць |
Прошлы час |
м. |
сцю́каў |
сцю́калі |
ж. |
сцю́кала |
н. |
сцю́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
сцю́кай |
сцю́кайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сцю́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сцюцю́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сцюцю́руся |
сцюцю́рымся |
2-я ас. |
сцюцю́рышся |
сцюцю́рыцеся |
3-я ас. |
сцюцю́рыцца |
сцюцю́рацца |
Прошлы час |
м. |
сцюцю́рыўся |
сцюцю́рыліся |
ж. |
сцюцю́рылася |
н. |
сцюцю́рылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
сцюцю́рся |
сцюцю́рцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сцюцю́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.