сцю́каць
‘зрубіць што-небудзь (сцюкаць хатку)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| сцю́каю | сцю́каем | |
| сцю́каеш | сцю́каеце | |
| сцю́кае | сцю́каюць | |
| Прошлы час | ||
| сцю́каў | сцю́калі | |
| сцю́кала | ||
| сцю́кала | ||
| Загадны лад | ||
| сцю́кай | сцю́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| сцю́каўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)