сцвярджа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сцвярджа́льны |
сцвярджа́льная |
сцвярджа́льнае |
сцвярджа́льныя |
Р. |
сцвярджа́льнага |
сцвярджа́льнай сцвярджа́льнае |
сцвярджа́льнага |
сцвярджа́льных |
Д. |
сцвярджа́льнаму |
сцвярджа́льнай |
сцвярджа́льнаму |
сцвярджа́льным |
В. |
сцвярджа́льны (неадуш.) сцвярджа́льнага (адуш.) |
сцвярджа́льную |
сцвярджа́льнае |
сцвярджа́льныя (неадуш.) сцвярджа́льных (адуш.) |
Т. |
сцвярджа́льным |
сцвярджа́льнай сцвярджа́льнаю |
сцвярджа́льным |
сцвярджа́льнымі |
М. |
сцвярджа́льным |
сцвярджа́льнай |
сцвярджа́льным |
сцвярджа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сцвярджа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
сцвярджа́ецца |
сцвярджа́юцца |
Прошлы час |
м. |
сцвярджа́ўся |
сцвярджа́ліся |
ж. |
сцвярджа́лася |
н. |
сцвярджа́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сцвярджа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сцвярджа́ю |
сцвярджа́ем |
2-я ас. |
сцвярджа́еш |
сцвярджа́еце |
3-я ас. |
сцвярджа́е |
сцвярджа́юць |
Прошлы час |
м. |
сцвярджа́ў |
сцвярджа́лі |
ж. |
сцвярджа́ла |
н. |
сцвярджа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сцвярджа́й |
сцвярджа́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сцвярджа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сцвярджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сцвярджэ́нне |
сцвярджэ́нні |
Р. |
сцвярджэ́ння |
сцвярджэ́нняў |
Д. |
сцвярджэ́нню |
сцвярджэ́нням |
В. |
сцвярджэ́нне |
сцвярджэ́нні |
Т. |
сцвярджэ́ннем |
сцвярджэ́ннямі |
М. |
сцвярджэ́нні |
сцвярджэ́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сцвярдзе́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сцвярдзе́лы |
сцвярдзе́лая |
сцвярдзе́лае |
сцвярдзе́лыя |
Р. |
сцвярдзе́лага |
сцвярдзе́лай сцвярдзе́лае |
сцвярдзе́лага |
сцвярдзе́лых |
Д. |
сцвярдзе́ламу |
сцвярдзе́лай |
сцвярдзе́ламу |
сцвярдзе́лым |
В. |
сцвярдзе́лы (неадуш.) сцвярдзе́лага (адуш.) |
сцвярдзе́лую |
сцвярдзе́лае |
сцвярдзе́лыя (неадуш.) сцвярдзе́лых (адуш.) |
Т. |
сцвярдзе́лым |
сцвярдзе́лай сцвярдзе́лаю |
сцвярдзе́лым |
сцвярдзе́лымі |
М. |
сцвярдзе́лым |
сцвярдзе́лай |
сцвярдзе́лым |
сцвярдзе́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сцвярдзе́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
сцвярдзе́е |
сцвярдзе́юць |
Прошлы час |
м. |
сцвярдзе́ў |
сцвярдзе́лі |
ж. |
сцвярдзе́ла |
н. |
сцвярдзе́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сцвярдзе́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сцебані́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сцебані́на |
Р. |
сцебані́ны |
Д. |
сцебані́не |
В. |
сцебані́ну |
Т. |
сцебані́най сцебані́наю |
М. |
сцебані́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
сцебану́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сцебану́ты |
сцебану́тая |
сцебану́тае |
сцебану́тыя |
Р. |
сцебану́тага |
сцебану́тай сцебану́тае |
сцебану́тага |
сцебану́тых |
Д. |
сцебану́таму |
сцебану́тай |
сцебану́таму |
сцебану́тым |
В. |
сцебану́ты сцебану́тага |
сцебану́тую |
сцебану́тае |
сцебану́тыя сцебану́тых |
Т. |
сцебану́тым |
сцебану́тай сцебану́таю |
сцебану́тым |
сцебану́тымі |
М. |
сцебану́тым |
сцебану́тай |
сцебану́тым |
сцебану́тых |
Кароткая форма: сцебану́та.
Крыніцы:
dzsl2007.
сцебану́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сцебану́ся |
сцебанё́мся |
2-я ас. |
сцебане́шся |
сцебаняце́ся |
3-я ас. |
сцебане́цца |
сцебану́цца |
Прошлы час |
м. |
сцебану́ўся |
сцебану́ліся |
ж. |
сцебану́лася |
н. |
сцебану́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сцебану́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.