сцвярджэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сцвярджэ́нне сцвярджэ́нні
Р. сцвярджэ́ння сцвярджэ́нняў
Д. сцвярджэ́нню сцвярджэ́нням
В. сцвярджэ́нне сцвярджэ́нні
Т. сцвярджэ́ннем сцвярджэ́ннямі
М. сцвярджэ́нні сцвярджэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)