Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
авеёілмноруя

ска́бка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ска́бка ска́бкі
Р. ска́бкі ска́бак
Д. ска́бцы ска́бкам
В. ска́бку ска́бкі
Т. ска́бкай
ска́бкаю		 ска́бкамі
М. ска́бцы ска́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

скабле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скабле́нне скабле́нні
Р. скабле́ння скабле́нняў
Д. скабле́нню скабле́нням
В. скабле́нне скабле́нні
Т. скабле́ннем скабле́ннямі
М. скабле́нні скабле́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

скаблі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скаблі́льны скаблі́льная скаблі́льнае скаблі́льныя
Р. скаблі́льнага скаблі́льнай
скаблі́льнае		 скаблі́льнага скаблі́льных
Д. скаблі́льнаму скаблі́льнай скаблі́льнаму скаблі́льным
В. скаблі́льны (неадуш.)
скаблі́льнага (адуш.)		 скаблі́льную скаблі́льнае скаблі́льныя (неадуш.)
скаблі́льных (адуш.)
Т. скаблі́льным скаблі́льнай
скаблі́льнаю		 скаблі́льным скаблі́льнымі
М. скаблі́льным скаблі́льнай скаблі́льным скаблі́льных

Крыніцы: piskunou2012.

скаблі́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скаблі́льшчык скаблі́льшчыкі
Р. скаблі́льшчыка скаблі́льшчыкаў
Д. скаблі́льшчыку скаблі́льшчыкам
В. скаблі́льшчыка скаблі́льшчыкаў
Т. скаблі́льшчыкам скаблі́льшчыкамі
М. скаблі́льшчыку скаблі́льшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

скаблі́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. скаблю́ ско́блім
2-я ас. ско́бліш ско́бліце
3-я ас. ско́бліць ско́бляць
Прошлы час
м. скаблі́ў скаблі́лі
ж. скаблі́ла
н. скаблі́ла
Загадны лад
2-я ас. скаблі́ скаблі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ско́блячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

скабляну́ць

‘скаблянуць што-небудзь і без прамога дапаўнення (па чым-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скабляну́ скаблянё́м
2-я ас. скабляне́ш скабленяце́
3-я ас. скабляне́ скабляну́ць
Прошлы час
м. скабляну́ў скабляну́лі
ж. скабляну́ла
н. скабляну́ла
Загадны лад
2-я ас. скабляні́ скабляні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час скабляну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Скабы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Скабы́
Р. Скабо́ў
Д. Скаба́м
В. Скабы́
Т. Скаба́мі
М. Скаба́х

скабяны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скабяны́ скабяна́я скабяно́е скабяны́я
Р. скабяно́га скабяно́й
скабяно́е		 скабяно́га скабяны́х
Д. скабяно́му скабяно́й скабяно́му скабяны́м
В. скабяны́ (неадуш.)
скабяно́га (адуш.)		 скабяну́ю скабяно́е скабяны́я (неадуш.)
скабяны́х (адуш.)
Т. скабяны́м скабяно́й
скабяно́ю		 скабяны́м скабяны́мі
М. скабяны́м скабяно́й скабяны́м скабяны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Скабярэ́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Скабярэ́ц
Р. Скабярца́
Д. Скабярцу́
В. Скабярэ́ц
Т. Скабярцо́м
М. Скабярцы́

скава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
скава́на - -