скаблі́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
скаблі́льшчык | скаблі́льшчыкі | |
скаблі́льшчыка | скаблі́льшчыкаў | |
скаблі́льшчыку | скаблі́льшчыкам | |
скаблі́льшчыка | скаблі́льшчыкаў | |
скаблі́льшчыкам | скаблі́льшчыкамі | |
скаблі́льшчыку | скаблі́льшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)