скабляну́ць
‘скаблянуць што-небудзь і без прамога дапаўнення (па чым-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| скабляну́ | скаблянё́м | |
| скабляне́ш | скабленяце́ | |
| скабляне́ | скабляну́ць | |
| Прошлы час | ||
| скабляну́ў | скабляну́лі | |
| скабляну́ла | ||
| скабляну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| скабляні́ | скабляні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| скабляну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)