раўнава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
раўнава́льны |
раўнава́льная |
раўнава́льнае |
раўнава́льныя |
Р. |
раўнава́льнага |
раўнава́льнай раўнава́льнае |
раўнава́льнага |
раўнава́льных |
Д. |
раўнава́льнаму |
раўнава́льнай |
раўнава́льнаму |
раўнава́льным |
В. |
раўнава́льны (неадуш.) раўнава́льнага (адуш.) |
раўнава́льную |
раўнава́льнае |
раўнава́льныя (неадуш.) раўнава́льных (адуш.) |
Т. |
раўнава́льным |
раўнава́льнай раўнава́льнаю |
раўнава́льным |
раўнава́льнымі |
М. |
раўнава́льным |
раўнава́льнай |
раўнава́льным |
раўнава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
раўнава́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
раўнава́льшчык |
раўнава́льшчыкі |
Р. |
раўнава́льшчыка |
раўнава́льшчыкаў |
Д. |
раўнава́льшчыку |
раўнава́льшчыкам |
В. |
раўнава́льшчыка |
раўнава́льшчыкаў |
Т. |
раўнава́льшчыкам |
раўнава́льшчыкамі |
М. |
раўнава́льшчыку |
раўнава́льшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
раўнава́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
раўнава́льшчыца |
раўнава́льшчыцы |
Р. |
раўнава́льшчыцы |
раўнава́льшчыц |
Д. |
раўнава́льшчыцы |
раўнава́льшчыцам |
В. |
раўнава́льшчыцу |
раўнава́льшчыц |
Т. |
раўнава́льшчыцай раўнава́льшчыцаю |
раўнава́льшчыцамі |
М. |
раўнава́льшчыцы |
раўнава́льшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
раўнава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
раўнава́нне |
Р. |
раўнава́ння |
Д. |
раўнава́нню |
В. |
раўнава́нне |
Т. |
раўнава́ннем |
М. |
раўнава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раўнава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
раўнава́ны |
раўнава́ная |
раўнава́нае |
раўнава́ныя |
Р. |
раўнава́нага |
раўнава́най раўнава́нае |
раўнава́нага |
раўнава́ных |
Д. |
раўнава́наму |
раўнава́най |
раўнава́наму |
раўнава́ным |
В. |
раўнава́ны (неадуш.) раўнава́нага (адуш.) |
раўнава́ную |
раўнава́нае |
раўнава́ныя (неадуш.) раўнава́ных (адуш.) |
Т. |
раўнава́ным |
раўнава́най раўнава́наю |
раўнава́ным |
раўнава́нымі |
М. |
раўнава́ным |
раўнава́най |
раўнава́ным |
раўнава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
раўнава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
раўнава́ны |
раўнава́ная |
раўнава́нае |
раўнава́ныя |
Р. |
раўнава́нага |
раўнава́най раўнава́нае |
раўнава́нага |
раўнава́ных |
Д. |
раўнава́наму |
раўнава́най |
раўнава́наму |
раўнава́ным |
В. |
раўнава́ны (неадуш.) раўнава́нага (адуш.) |
раўнава́ную |
раўнава́нае |
раўнава́ныя (неадуш.) раўнава́ных (адуш.) |
Т. |
раўнава́ным |
раўнава́най раўнава́наю |
раўнава́ным |
раўнава́нымі |
М. |
раўнава́ным |
раўнава́най |
раўнава́ным |
раўнава́ных |
Кароткая форма: раўнава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
раўнава́ртаснасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
раўнава́ртаснасць |
Р. |
раўнава́ртаснасці |
Д. |
раўнава́ртаснасці |
В. |
раўнава́ртаснасць |
Т. |
раўнава́ртаснасцю |
М. |
раўнава́ртаснасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
раўнава́ртасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
раўнава́ртасць |
раўнава́ртасці |
Р. |
раўнава́ртасці |
раўнава́ртасцяў раўнава́ртасцей |
Д. |
раўнава́ртасці |
раўнава́ртасцям |
В. |
раўнава́ртасць |
раўнава́ртасці |
Т. |
раўнава́ртасцю |
раўнава́ртасцямі |
М. |
раўнава́ртасці |
раўнава́ртасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
раўнава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
раўну́юся |
раўну́емся |
2-я ас. |
раўну́ешся |
раўну́ецеся |
3-я ас. |
раўну́ецца |
раўну́юцца |
Прошлы час |
м. |
раўнава́ўся |
раўнава́ліся |
ж. |
раўнава́лася |
н. |
раўнава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
раўну́йся |
раўну́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
раўну́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.