Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

рачко́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
рачко́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Рачку́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Рачку́ны
Р. Рачку́н
Рачку́наў
Д. Рачку́нам
В. Рачку́ны
Т. Рачку́намі
М. Рачку́нах

Рачкя́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Рачкя́ны
Р. Рачкя́н
Рачкя́наў
Д. Рачкя́нам
В. Рачкя́ны
Т. Рачкя́намі
М. Рачкя́нах

рачлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рачлі́вы рачлі́вая рачлі́вае рачлі́выя
Р. рачлі́вага рачлі́вай
рачлі́вае		 рачлі́вага рачлі́вых
Д. рачлі́ваму рачлі́вай рачлі́ваму рачлі́вым
В. рачлі́вы (неадуш.)
рачлі́вага (адуш.)		 рачлі́вую рачлі́вае рачлі́выя (неадуш.)
рачлі́вых (адуш.)
Т. рачлі́вым рачлі́вай
рачлі́ваю		 рачлі́вым рачлі́вымі
М. рачлі́вым рачлі́вай рачлі́вым рачлі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Рачнё́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Рачнё́ва
Р. Рачнё́ва
Д. Рачнё́ву
В. Рачнё́ва
Т. Рачнё́вам
М. Рачнё́ве

рачні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рачні́к рачнікі́
Р. рачніка́ рачніко́ў
Д. рачніку́ рачніка́м
В. рачніка́ рачніко́ў
Т. рачніко́м рачніка́мі
М. рачніку́ рачніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рачны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рачны́ рачна́я рачно́е рачны́я
Р. рачно́га рачно́й
рачно́е		 рачно́га рачны́х
Д. рачно́му рачно́й рачно́му рачны́м
В. рачны́ (неадуш.)
рачно́га (адуш.)		 рачну́ю рачно́е рачны́я (неадуш.)
рачны́х (адуш.)
Т. рачны́м рачно́й
рачно́ю		 рачны́м рачны́мі
М. рачны́м рачно́й рачны́м рачны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Рачны́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Рачны́я
Р. Рачны́х
Д. Рачны́м
В. Рачны́я
Т. Рачны́мі
М. Рачны́х

рачо́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рачо́к рачкі́
Р. рачка́ рачко́ў
Д. рачку́ рачка́м
В. рачка́ рачко́ў
Т. рачко́м рачка́мі
М. рачку́ рачка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рачо́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рачо́ны рачо́ная рачо́нае рачо́ныя
Р. рачо́нага рачо́най
рачо́нае		 рачо́нага рачо́ных
Д. рачо́наму рачо́най рачо́наму рачо́ным
В. рачо́ны (неадуш.)
рачо́нага (адуш.)		 рачо́ную рачо́нае рачо́ныя (неадуш.)
рачо́ных (адуш.)
Т. рачо́ным рачо́най
рачо́наю		 рачо́ным рачо́нымі
М. рачо́ным рачо́най рачо́ным рачо́ных

Крыніцы: piskunou2012.