Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

раву́н

‘плакса’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раву́н равуны́
Р. равуна́ равуно́ў
Д. равуну́ равуна́м
В. равуна́ равуно́ў
Т. равуно́м равуна́мі
М. равуне́ равуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

раву́н

‘прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раву́н равуны́
Р. равуна́ равуно́ў
Д. равуну́ равуна́м
В. раву́н равуны́
Т. равуно́м равуна́мі
М. равуне́ равуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Раву́ты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Раву́ты
Р. Раву́таў
Д. Раву́там
В. Раву́ты
Т. Раву́тамі
М. Раву́тах

раву́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. раву́ха раву́хі
Р. раву́хі раву́х
Д. раву́се раву́хам
В. раву́ху раву́х
Т. раву́хай
раву́хаю
раву́хамі
М. раву́се раву́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Раву́ча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Раву́ча
Р. Раву́чы
Д. Раву́чы
В. Раву́чу
Т. Раву́чай
Раву́чаю
М. Раву́чы

раву́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раву́чы раву́чая раву́чае раву́чыя
Р. раву́чага раву́чай
раву́чае
раву́чага раву́чых
Д. раву́чаму раву́чай раву́чаму раву́чым
В. раву́чы (неадуш.)
раву́чага (адуш.)
раву́чую раву́чае раву́чыя (неадуш.)
раву́чых (адуш.)
Т. раву́чым раву́чай
раву́чаю
раву́чым раву́чымі
М. раву́чым раву́чай раву́чым раву́чых

Крыніцы: piskunou2012.

раву́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раву́чы раву́чая раву́чае раву́чыя
Р. раву́чага раву́чай
раву́чае
раву́чага раву́чых
Д. раву́чаму раву́чай раву́чаму раву́чым
В. раву́чы (неадуш.)
раву́чага (адуш.)
раву́чую раву́чае раву́чыя (неадуш.)
раву́чых (адуш.)
Т. раву́чым раву́чай
раву́чаю
раву́чым раву́чымі
М. раву́чым раву́чай раву́чым раву́чых

Крыніцы: piskunou2012.

Равы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Равы́
Р. Раво́ў
Д. Рава́м
В. Равы́
Т. Рава́мі
М. Рава́х

Равя́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Равя́кі
Р. Равя́к
Равя́каў
Д. Равя́кам
В. Равя́кі
Т. Равя́камі
М. Равя́ках

Равякі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Равякі́
Р. Равяко́ў
Д. Равяка́м
В. Равякі́
Т. Равяка́мі
М. Равяка́х