Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

пякне́ць

‘прыгажэць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пякне́ю пякне́ем
2-я ас. пякне́еш пякне́еце
3-я ас. пякне́е пякне́юць
Прошлы час
м. пякне́ў пякне́лі
ж. пякне́ла
н. пякне́ла
Загадны лад
2-я ас. пякне́й пякне́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пякне́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

пякно́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пякно́та
Р. пякно́ты
Д. пякно́це
В. пякно́ту
Т. пякно́тай
пякно́таю
М. пякно́це

Крыніцы: piskunou2012.

пя́кнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пя́кнуся пя́кнемся
2-я ас. пя́кнешся пя́кнецеся
3-я ас. пя́кнецца пя́кнуцца
Прошлы час
м. пя́кнуўся пя́кнуліся
ж. пя́кнулася
н. пя́кнулася
Загадны лад
2-я ас. пя́кніся пя́кніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пя́кнуўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

пя́кнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пя́кну пя́кнем
2-я ас. пя́кнеш пя́кнеце
3-я ас. пя́кне пя́кнуць
Прошлы час
м. пя́кнуў пя́кнулі
ж. пя́кнула
н. пя́кнула
Загадны лад
2-я ас. пя́кні пя́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час пя́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

пяко́лак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пяко́лак пяко́лкі
Р. пяко́лка пяко́лкаў
Д. пяко́лку пяко́лкам
В. пяко́лак пяко́лкі
Т. пяко́лкам пяко́лкамі
М. пяко́лку пяко́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

пяко́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пяко́та
Р. пяко́ты
Д. пяко́це
В. пяко́ту
Т. пяко́тай
пяко́таю
М. пяко́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

пяко́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пяко́тка
Р. пяко́ткі
Д. пяко́тцы
В. пяко́тку
Т. пяко́ткай
пяко́ткаю
М. пяко́тцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пяко́ткі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пяко́ткі пяко́ткая пяко́ткае пяко́ткія
Р. пяко́ткага пяко́ткай
пяко́ткае
пяко́ткага пяко́ткіх
Д. пяко́ткаму пяко́ткай пяко́ткаму пяко́ткім
В. пяко́ткі (неадуш.)
пяко́ткага (адуш.)
пяко́ткую пяко́ткае пяко́ткія (неадуш.)
пяко́ткіх (адуш.)
Т. пяко́ткім пяко́ткай
пяко́ткаю
пяко́ткім пяко́ткімі
М. пяко́ткім пяко́ткай пяко́ткім пяко́ткіх

Крыніцы: piskunou2012.

Пяко́ціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Пяко́ціна
Р. Пяко́ціна
Д. Пяко́ціну
В. Пяко́ціна
Т. Пяко́цінам
М. Пяко́ціне

пяку́ча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
пяку́ча - -

Крыніцы: piskunou2012.