Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

пажадлі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
пажадлі́ва
пажа́дліва
- -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012.

пажа́длівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пажа́длівасць
Р. пажа́длівасці
Д. пажа́длівасці
В. пажа́длівасць
Т. пажа́длівасцю
М. пажа́длівасці

Крыніцы: piskunou2012.

пажадлі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пажадлі́васць
Р. пажадлі́васці
Д. пажадлі́васці
В. пажадлі́васць
Т. пажадлі́васцю
М. пажадлі́васці

Іншыя варыянты: пажа́длівасць.

Крыніцы: biryla1987, nazounik2008, sbm2012.

пажа́длівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пажа́длівасць
Р. пажа́длівасці
Д. пажа́длівасці
В. пажа́длівасць
Т. пажа́длівасцю
М. пажа́длівасці

Іншыя варыянты: пажадлі́васць.

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

пажа́длівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пажа́длівы пажа́длівая пажа́длівае пажа́длівыя
Р. пажа́длівага пажа́длівай
пажа́длівае
пажа́длівага пажа́длівых
Д. пажа́дліваму пажа́длівай пажа́дліваму пажа́длівым
В. пажа́длівы (неадуш.)
пажа́длівага (адуш.)
пажа́длівую пажа́длівае пажа́длівыя (неадуш.)
пажа́длівых (адуш.)
Т. пажа́длівым пажа́длівай
пажа́дліваю
пажа́длівым пажа́длівымі
М. пажа́длівым пажа́длівай пажа́длівым пажа́длівых

Іншыя варыянты: пажадлі́вы.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

пажадлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пажадлі́вы пажадлі́вая пажадлі́вае пажадлі́выя
Р. пажадлі́вага пажадлі́вай
пажадлі́вае
пажадлі́вага пажадлі́вых
Д. пажадлі́ваму пажадлі́вай пажадлі́ваму пажадлі́вым
В. пажадлі́вы
пажадлі́вага
пажадлі́вую пажадлі́вае пажадлі́выя
Т. пажадлі́вым пажадлі́вай
пажадлі́ваю
пажадлі́вым пажадлі́вымі
М. пажадлі́вым пажадлі́вай пажадлі́вым пажадлі́вых

Іншыя варыянты: пажа́длівы.

Крыніцы: sbm2012.

пажа́дна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пажа́дна - -

Крыніцы: piskunou2012.

пажа́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пажа́днасць
Р. пажа́днасці
Д. пажа́днасці
В. пажа́днасць
Т. пажа́днасцю
М. пажа́днасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пажа́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пажа́днік пажа́днікі
Р. пажа́дніка пажа́днікаў
Д. пажа́дніку пажа́днікам
В. пажа́дніка пажа́днікаў
Т. пажа́днікам пажа́днікамі
М. пажа́дніку пажа́дніках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

пажа́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пажа́дны пажа́дная пажа́днае пажа́дныя
Р. пажа́днага пажа́днай
пажа́днае
пажа́днага пажа́дных
Д. пажа́днаму пажа́днай пажа́днаму пажа́дным
В. пажа́дны (неадуш.)
пажа́днага (адуш.)
пажа́дную пажа́днае пажа́дныя (неадуш.)
пажа́дных (адуш.)
Т. пажа́дным пажа́днай
пажа́днаю
пажа́дным пажа́днымі
М. пажа́дным пажа́днай пажа́дным пажа́дных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.