пава́дзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пава́джу |
пава́дзім |
2-я ас. |
пава́дзіш |
пава́дзіце |
3-я ас. |
пава́дзіць |
пава́дзяць |
Прошлы час |
м. |
пава́дзіў |
пава́дзілі |
ж. |
пава́дзіла |
н. |
пава́дзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пава́дзь |
пава́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пава́дзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
павадзі́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
паваджу́ |
паво́дзім |
2-я ас. |
паво́дзіш |
паво́дзіце |
3-я ас. |
паво́дзіць |
паво́дзяць |
Прошлы час |
м. |
павадзі́ў |
павадзі́лі |
ж. |
павадзі́ла |
н. |
павадзі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
павадзі́ |
павадзі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
павадзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пава́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пава́дка |
пава́дкі |
Р. |
пава́дкі |
пава́дак |
Д. |
пава́дцы |
пава́дкам |
В. |
пава́дку |
пава́дкі |
Т. |
пава́дкай пава́дкаю |
пава́дкамі |
М. |
пава́дцы |
пава́дках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
павадко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
павадко́вы |
павадко́вая |
павадко́вае |
павадко́выя |
Р. |
павадко́вага |
павадко́вай павадко́вае |
павадко́вага |
павадко́вых |
Д. |
павадко́ваму |
павадко́вай |
павадко́ваму |
павадко́вым |
В. |
павадко́вы (неадуш.) павадко́вага (адуш.) |
павадко́вую |
павадко́вае |
павадко́выя (неадуш.) павадко́вых (адуш.) |
Т. |
павадко́вым |
павадко́вай павадко́ваю |
павадко́вым |
павадко́вымі |
М. |
павадко́вым |
павадко́вай |
павадко́вым |
павадко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
павадо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
павадо́к |
павадкі́ |
Р. |
павадка́ |
павадко́ў |
Д. |
павадку́ |
павадка́м |
В. |
павадо́к |
павадкі́ |
Т. |
павадко́м |
павадка́мі |
М. |
павадку́ |
павадка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
павады́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
павады́р |
павадыры́ |
Р. |
павадыра́ |
павадыро́ў |
Д. |
павадыру́ |
павадыра́м |
В. |
павадыра́ |
павадыро́ў |
Т. |
павадыро́м |
павадыра́мі |
М. |
павадыру́ |
павадыра́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
павады́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
павады́рка |
павады́ркі |
Р. |
павады́ркі |
павады́рак |
Д. |
павады́рцы |
павады́ркам |
В. |
павады́рку |
павады́рак |
Т. |
павады́ркай павады́ркаю |
павады́ркамі |
М. |
павады́рцы |
павады́рках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
павады́рства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
павады́рства |
Р. |
павады́рства |
Д. |
павады́рству |
В. |
павады́рства |
Т. |
павады́рствам |
М. |
павады́рстве |
Крыніцы:
piskunou2012.