Verbum

анлайнавы слоўнік

Няве́лічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

няве́лькі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няве́лькі	няве́лькая	няве́лькае	няве́лькія
Р.	няве́лькага	няве́лькай няве́лькае	няве́лькага	няве́лькіх
Д.	няве́лькаму	няве́лькай	няве́лькаму	няве́лькім
В.	няве́лькі (неадуш.) няве́лькага (адуш.)	няве́лькую	няве́лькае	няве́лькія (неадуш.) няве́лькіх (адуш.)
Т.	няве́лькім	няве́лькай няве́лькаю	няве́лькім	няве́лькімі
М.	няве́лькім	няве́лькай	няве́лькім	няве́лькіх

Крыніцы: piskunou2012.

няве́ра

‘адсутнасць веры’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

няве́ра

‘чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

няве́ра

‘чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Няве́рава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Няве́равічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Няве́раўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Няве́раўшчына
Р.	Няве́раўшчыны
Д.	Няве́раўшчыне
В.	Няве́раўшчыну
Т.	Няве́раўшчынай Няве́раўшчынаю
М.	Няве́раўшчыне

няве́р’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няве́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
няве́рна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.