Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

накаламу́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накаламу́чу накаламу́цім
2-я ас. накаламу́ціш накаламу́ціце
3-я ас. накаламу́ціць накаламу́цяць
Прошлы час
м. накаламу́ціў накаламу́цілі
ж. накаламу́ціла
н. накаламу́ціла
Загадны лад
2-я ас. накаламу́ць накаламу́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час накаламу́ціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

накалаці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накалачу́ся накало́цімся
2-я ас. накало́цішся накало́ціцеся
3-я ас. накало́ціцца накало́цяцца
Прошлы час
м. накалаці́ўся накалаці́ліся
ж. накалаці́лася
н. накалаці́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час накалаці́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

накалаці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накалачу́ накало́цім
2-я ас. накало́ціш накало́ціце
3-я ас. накало́ціць накало́цяць
Прошлы час
м. накалаці́ў накалаці́лі
ж. накалаці́ла
н. накалаці́ла
Загадны лад
2-я ас. накалаці́ накалаці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час накалаці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

накалашма́ціць

‘пашматаць, патузаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накалашма́чу накалашма́цім
2-я ас. накалашма́ціш накалашма́ціце
3-я ас. накалашма́ціць накалашма́цяць
Прошлы час
м. накалашма́ціў накалашма́цілі
ж. накалашма́ціла
н. накалашма́ціла
Загадны лад
2-я ас. накалашма́ць накалашма́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час накалашма́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

накалашма́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. накалашма́чаны накалашма́чаная накалашма́чанае накалашма́чаныя
Р. накалашма́чанага накалашма́чанай
накалашма́чанае
накалашма́чанага накалашма́чаных
Д. накалашма́чанаму накалашма́чанай накалашма́чанаму накалашма́чаным
В. накалашма́чаны (неадуш.)
накалашма́чанага (адуш.)
накалашма́чаную накалашма́чанае накалашма́чаныя (неадуш.)
накалашма́чаных (адуш.)
Т. накалашма́чаным накалашма́чанай
накалашма́чанаю
накалашма́чаным накалашма́чанымі
М. накалашма́чаным накалашма́чанай накалашма́чаным накалашма́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

накалашма́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. накалашма́чаны накалашма́чаная накалашма́чанае накалашма́чаныя
Р. накалашма́чанага накалашма́чанай
накалашма́чанае
накалашма́чанага накалашма́чаных
Д. накалашма́чанаму накалашма́чанай накалашма́чанаму накалашма́чаным
В. накалашма́чаны (неадуш.)
накалашма́чанага (адуш.)
накалашма́чаную накалашма́чанае накалашма́чаныя (неадуш.)
накалашма́чаных (адуш.)
Т. накалашма́чаным накалашма́чанай
накалашма́чанаю
накалашма́чаным накалашма́чанымі
М. накалашма́чаным накалашма́чанай накалашма́чаным накалашма́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

накале́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. накале́лы накале́лая накале́лае накале́лыя
Р. накале́лага накале́лай
накале́лае
накале́лага накале́лых
Д. накале́ламу накале́лай накале́ламу накале́лым
В. накале́лы (неадуш.)
накале́лага (адуш.)
накале́лую накале́лае накале́лыя (неадуш.)
накале́лых (адуш.)
Т. накале́лым накале́лай
накале́лаю
накале́лым накале́лымі
М. накале́лым накале́лай накале́лым накале́лых

Крыніцы: piskunou2012.

накале́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. накале́ннік накале́ннікі
Р. накале́нніка накале́ннікаў
Д. накале́нніку накале́ннікам
В. накале́ннік накале́ннікі
Т. накале́ннікам накале́ннікамі
М. накале́нніку накале́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

накале́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. накале́нны накале́нная накале́ннае накале́нныя
Р. накале́ннага накале́ннай
накале́ннае
накале́ннага накале́нных
Д. накале́ннаму накале́ннай накале́ннаму накале́нным
В. накале́нны (неадуш.)
накале́ннага (адуш.)
накале́нную накале́ннае накале́нныя (неадуш.)
накале́нных (адуш.)
Т. накале́нным накале́ннай
накале́ннаю
накале́нным накале́ннымі
М. накале́нным накале́ннай накале́нным накале́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нака́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нака́лены нака́леная нака́ленае нака́леныя
Р. нака́ленага нака́ленай
нака́ленае
нака́ленага нака́леных
Д. нака́ленаму нака́ленай нака́ленаму нака́леным
В. нака́лены нака́леную нака́ленае нака́леныя
Т. нака́леным нака́ленай
нака́ленаю
нака́леным нака́ленымі
М. нака́леным нака́ленай нака́леным нака́леных

Крыніцы: tsbm1984.