злаго́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
злаго́джаны |
злаго́джаная |
злаго́джанае |
злаго́джаныя |
Р. |
злаго́джанага |
злаго́джанай злаго́джанае |
злаго́джанага |
злаго́джаных |
Д. |
злаго́джанаму |
злаго́джанай |
злаго́джанаму |
злаго́джаным |
В. |
злаго́джаны (неадуш.) злаго́джанага (адуш.) |
злаго́джаную |
злаго́джанае |
злаго́джаныя (неадуш.) злаго́джаных (адуш.) |
Т. |
злаго́джаным |
злаго́джанай злаго́джанаю |
злаго́джаным |
злаго́джанымі |
М. |
злаго́джаным |
злаго́джанай |
злаго́джаным |
злаго́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
злаго́джвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
злаго́джваюся |
злаго́джваемся |
2-я ас. |
злаго́джваешся |
злаго́джваецеся |
3-я ас. |
злаго́джваецца |
злаго́джваюцца |
Прошлы час |
м. |
злаго́джваўся |
злаго́джваліся |
ж. |
злаго́джвалася |
н. |
злаго́джвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
злаго́джвайся |
злаго́джвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
злаго́джваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
злаго́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
злаго́джваю |
злаго́джваем |
2-я ас. |
злаго́джваеш |
злаго́джваеце |
3-я ас. |
злаго́джвае |
злаго́джваюць |
Прошлы час |
м. |
злаго́джваў |
злаго́джвалі |
ж. |
злаго́джвала |
н. |
злаго́джвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
злаго́джвай |
злаго́джвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
злаго́джваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
злаго́дзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
злаго́джу |
злаго́дзім |
2-я ас. |
злаго́дзіш |
злаго́дзіце |
3-я ас. |
злаго́дзіць |
злаго́дзяць |
Прошлы час |
м. |
злаго́дзіў |
злаго́дзілі |
ж. |
злаго́дзіла |
н. |
злаго́дзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
злаго́дзь |
злаго́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
злаго́дзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зла́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зладава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зладава́насць |
Р. |
зладава́насці |
Д. |
зладава́насці |
В. |
зладава́насць |
Т. |
зладава́насцю |
М. |
зладава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.
зладава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зладава́ны |
зладава́ная |
зладава́нае |
зладава́ныя |
Р. |
зладава́нага |
зладава́най зладава́нае |
зладава́нага |
зладава́ных |
Д. |
зладава́наму |
зладава́най |
зладава́наму |
зладава́ным |
В. |
зладава́ны (неадуш.) зладава́нага (адуш.) |
зладава́ную |
зладава́нае |
зладава́ныя (неадуш.) зладава́ных (адуш.) |
Т. |
зладава́ным |
зладава́най зладава́наю |
зладава́ным |
зладава́нымі |
М. |
зладава́ным |
зладава́най |
зладава́ным |
зладава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.