ззя́бнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ззя́бнуты |
ззя́бнутая |
ззя́бнутае |
ззя́бнутыя |
Р. |
ззя́бнутага |
ззя́бнутай ззя́бнутае |
ззя́бнутага |
ззя́бнутых |
Д. |
ззя́бнутаму |
ззя́бнутай |
ззя́бнутаму |
ззя́бнутым |
В. |
ззя́бнуты (неадуш.) ззя́бнутага (адуш.) |
ззя́бнутую |
ззя́бнутае |
ззя́бнутыя (неадуш.) ззя́бнутых (адуш.) |
Т. |
ззя́бнутым |
ззя́бнутай ззя́бнутаю |
ззя́бнутым |
ззя́бнутымі |
М. |
ззя́бнутым |
ззя́бнутай |
ззя́бнутым |
ззя́бнутых |
Крыніцы:
piskunou2012.
ззя́бнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ззя́бну |
ззя́бнем |
2-я ас. |
ззя́бнеш |
ззя́бнеце |
3-я ас. |
ззя́бне |
ззя́бнуць |
Прошлы час |
м. |
ззя́б |
ззя́блі |
ж. |
ззя́бла |
н. |
ззя́бла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ззя́бні |
ззя́бніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ззя́бшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ззя́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ззя́нне |
Р. |
ззя́ння |
Д. |
ззя́нню |
В. |
ззя́нне |
Т. |
ззя́ннем |
М. |
ззя́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ззя́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ззя́ю |
ззя́ем |
2-я ас. |
ззя́еш |
ззя́еце |
3-я ас. |
ззя́е |
ззя́юць |
Прошлы час |
м. |
ззя́ў |
ззя́лі |
ж. |
ззя́ла |
н. |
ззя́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ззя́й |
ззя́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ззя́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.