збязлю́днены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
збязлю́днены |
збязлю́дненая |
збязлю́дненае |
збязлю́дненыя |
Р. |
збязлю́дненага |
збязлю́дненай збязлю́дненае |
збязлю́дненага |
збязлю́дненых |
Д. |
збязлю́дненаму |
збязлю́дненай |
збязлю́дненаму |
збязлю́дненым |
В. |
збязлю́днены (неадуш.) збязлю́дненага (адуш.) |
збязлю́дненую |
збязлю́дненае |
збязлю́дненыя (неадуш.) збязлю́дненых (адуш.) |
Т. |
збязлю́дненым |
збязлю́дненай збязлю́дненаю |
збязлю́дненым |
збязлю́дненымі |
М. |
збязлю́дненым |
збязлю́дненай |
збязлю́дненым |
збязлю́дненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
збязу́лець
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
збязу́лею |
збязу́леем |
2-я ас. |
збязу́лееш |
збязу́лееце |
3-я ас. |
збязу́лее |
збязу́леюць |
Прошлы час |
м. |
збязу́леў |
збязу́лелі |
ж. |
збязу́лела |
н. |
збязу́лела |
Загадны лад |
2-я ас. |
збязу́лей |
збязу́лейце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
збязу́леўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
збязу́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
збязу́люся |
збязу́лімся |
2-я ас. |
збязу́лішся |
збязу́ліцеся |
3-я ас. |
збязу́ліцца |
збязу́ляцца |
Прошлы час |
м. |
збязу́ліўся |
збязу́ліліся |
ж. |
збязу́лілася |
н. |
збязу́лілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
збязу́лься |
збязу́льцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
збязу́ліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
збяле́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
збяле́ласць |
Р. |
збяле́ласці |
Д. |
збяле́ласці |
В. |
збяле́ласць |
Т. |
збяле́ласцю |
М. |
збяле́ласці |
Крыніцы:
piskunou2012.
збяле́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
збяле́лы |
збяле́лая |
збяле́лае |
збяле́лыя |
Р. |
збяле́лага |
збяле́лай збяле́лае |
збяле́лага |
збяле́лых |
Д. |
збяле́ламу |
збяле́лай |
збяле́ламу |
збяле́лым |
В. |
збяле́лы (неадуш.) збяле́лага (адуш.) |
збяле́лую |
збяле́лае |
збяле́лыя (неадуш.) збяле́лых (адуш.) |
Т. |
збяле́лым |
збяле́лай збяле́лаю |
збяле́лым |
збяле́лымі |
М. |
збяле́лым |
збяле́лай |
збяле́лым |
збяле́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
збяле́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
збяле́лы |
збяле́лая |
збяле́лае |
збяле́лыя |
Р. |
збяле́лага |
збяле́лай збяле́лае |
збяле́лага |
збяле́лых |
Д. |
збяле́ламу |
збяле́лай |
збяле́ламу |
збяле́лым |
В. |
збяле́лы (неадуш.) збяле́лага (адуш.) |
збяле́лую |
збяле́лае |
збяле́лыя (неадуш.) збяле́лых (адуш.) |
Т. |
збяле́лым |
збяле́лай збяле́лаю |
збяле́лым |
збяле́лымі |
М. |
збяле́лым |
збяле́лай |
збяле́лым |
збяле́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
збяле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
збяле́нне |
Р. |
збяле́ння |
Д. |
збяле́нню |
В. |
збяле́нне |
Т. |
збяле́ннем |
М. |
збяле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
збяле́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
збяле́ю |
збяле́ем |
2-я ас. |
збяле́еш |
збяле́еце |
3-я ас. |
збяле́е |
збяле́юць |
Прошлы час |
м. |
збяле́ў |
збяле́лі |
ж. |
збяле́ла |
н. |
збяле́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
збяле́й |
збяле́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
збяле́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
збянё́хаць
‘заняньчыць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
збянё́хаю |
збянё́хаем |
2-я ас. |
збянё́хаеш |
збянё́хаеце |
3-я ас. |
збянё́хае |
збянё́хаюць |
Прошлы час |
м. |
збянё́хаў |
збянё́халі |
ж. |
збянё́хала |
н. |
збянё́хала |
Загадны лад |
2-я ас. |
збянё́хай |
збянё́хайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
збянё́хаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.