збянё́хаць

‘заняньчыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. збянё́хаю збянё́хаем
2-я ас. збянё́хаеш збянё́хаеце
3-я ас. збянё́хае збянё́хаюць
Прошлы час
м. збянё́хаў збянё́халі
ж. збянё́хала
н. збянё́хала
Загадны лад
2-я ас. збянё́хай збянё́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час збянё́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)