Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
аоуыэ

дры́г

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

дрыгаві́цка-радзі́міцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дрыгаві́цка-радзі́міцкі дрыгаві́цка-радзі́міцкая дрыгаві́цка-радзі́міцкае дрыгаві́цка-радзі́міцкія
Р. дрыгаві́цка-радзі́міцкага дрыгаві́цка-радзі́міцкай
дрыгаві́цка-радзі́міцкае		 дрыгаві́цка-радзі́міцкага дрыгаві́цка-радзі́міцкіх
Д. дрыгаві́цка-радзі́міцкаму дрыгаві́цка-радзі́міцкай дрыгаві́цка-радзі́міцкаму дрыгаві́цка-радзі́міцкім
В. дрыгаві́цка-радзі́міцкі (неадуш.)
дрыгаві́цка-радзі́міцкага (адуш.)		 дрыгаві́цка-радзі́міцкую дрыгаві́цка-радзі́міцкае дрыгаві́цка-радзі́міцкія (неадуш.)
дрыгаві́цка-радзі́міцкіх (адуш.)
Т. дрыгаві́цка-радзі́міцкім дрыгаві́цка-радзі́міцкай
дрыгаві́цка-радзі́міцкаю		 дрыгаві́цка-радзі́міцкім дрыгаві́цка-радзі́міцкімі
М. дрыгаві́цка-радзі́міцкім дрыгаві́цка-радзі́міцкай дрыгаві́цка-радзі́міцкім дрыгаві́цка-радзі́міцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

дрыгаві́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дрыгаві́цкі дрыгаві́цкая дрыгаві́цкае дрыгаві́цкія
Р. дрыгаві́цкага дрыгаві́цкай
дрыгаві́цкае		 дрыгаві́цкага дрыгаві́цкіх
Д. дрыгаві́цкаму дрыгаві́цкай дрыгаві́цкаму дрыгаві́цкім
В. дрыгаві́цкі (неадуш.)
дрыгаві́цкага (адуш.)		 дрыгаві́цкую дрыгаві́цкае дрыгаві́цкія (неадуш.)
дрыгаві́цкіх (адуш.)
Т. дрыгаві́цкім дрыгаві́цкай
дрыгаві́цкаю		 дрыгаві́цкім дрыгаві́цкімі
М. дрыгаві́цкім дрыгаві́цкай дрыгаві́цкім дрыгаві́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

дрыгавічы́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. дрыгавічы́
Р. дрыгавічо́ў
Д. дрыгавіча́м
В. дрыгавічо́ў
Т. дрыгавіча́мі
М. дрыгавіча́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дрыга́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дрыга́лка дрыга́лкі
Р. дрыга́лкі дрыга́лак
Д. дрыга́лцы дрыга́лкам
В. дрыга́лку дрыга́лкі
Т. дрыга́лкай
дрыга́лкаю		 дрыга́лкамі
М. дрыга́лцы дрыга́лках

Крыніцы: piskunou2012.

дры́ганне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дры́ганне
Р. дры́гання
Д. дры́ганню
В. дры́ганне
Т. дры́ганнем
М. дры́ганні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дрыгану́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дрыгану́ся дрыганё́мся
2-я ас. дрыгане́шся дрыганяце́ся
3-я ас. дрыгане́цца дрыгану́цца
Прошлы час
м. дрыгану́ўся дрыгану́ліся
ж. дрыгану́лася
н. дрыгану́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час дрыгану́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дрыгану́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дрыгану́ дрыганё́м
2-я ас. дрыгане́ш дрыганяце́
3-я ас. дрыгане́ дрыгану́ць
Прошлы час
м. дрыгану́ў дрыгану́лі
ж. дрыгану́ла
н. дрыгану́ла
Загадны лад
2-я ас. дрыгані́ дрыгані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дрыгану́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дрыгатлі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дрыгатлі́ва - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дрыгатлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дрыгатлі́вы дрыгатлі́вая дрыгатлі́вае дрыгатлі́выя
Р. дрыгатлі́вага дрыгатлі́вай
дрыгатлі́вае		 дрыгатлі́вага дрыгатлі́вых
Д. дрыгатлі́ваму дрыгатлі́вай дрыгатлі́ваму дрыгатлі́вым
В. дрыгатлі́вы (неадуш.)
дрыгатлі́вага (адуш.)		 дрыгатлі́вую дрыгатлі́вае дрыгатлі́выя (неадуш.)
дрыгатлі́вых (адуш.)
Т. дрыгатлі́вым дрыгатлі́вай
дрыгатлі́ваю		 дрыгатлі́вым дрыгатлі́вымі
М. дрыгатлі́вым дрыгатлі́вай дрыгатлі́вым дрыгатлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.