Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

гільяцінава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гільяціну́ю гільяціну́ем
2-я ас. гільяціну́еш гільяціну́еце
3-я ас. гільяціну́е гільяціну́юць
Прошлы час
м. гільяцінава́ў гільяцінава́лі
ж. гільяцінава́ла
н. гільяцінава́ла
Загадны лад
2-я ас. гільяціну́й гільяціну́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гільяціну́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гільяцінава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гільяціну́ю гільяціну́ем
2-я ас. гільяціну́еш гільяціну́еце
3-я ас. гільяціну́е гільяціну́юць
Прошлы час
м. гільяцінава́ў гільяцінава́лі
ж. гільяцінава́ла
н. гільяцінава́ла
Загадны лад
2-я ас. гільяціну́й гільяціну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час гільяцінава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гільяці́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гільяці́нны гільяці́нная гільяці́ннае гільяці́нныя
Р. гільяці́ннага гільяці́ннай
гільяці́ннае
гільяці́ннага гільяці́нных
Д. гільяці́ннаму гільяці́ннай гільяці́ннаму гільяці́нным
В. гільяці́нны (неадуш.)
гільяці́ннага (адуш.)
гільяці́нную гільяці́ннае гільяці́нныя (неадуш.)
гільяці́нных (адуш.)
Т. гільяці́нным гільяці́ннай
гільяці́ннаю
гільяці́нным гільяці́ннымі
М. гільяці́нным гільяці́ннай гільяці́нным гільяці́нных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

гілява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гілява́нне
Р. гілява́ння
Д. гілява́нню
В. гілява́нне
Т. гілява́ннем
М. гілява́нні

Крыніцы: piskunou2012.

гілява́ць

‘імкліва бегаць, ратуючыся ад укусаў насякомых (пра кароў, цялят)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. гілю́е гілю́юць
Прошлы час
м. гілява́ў гілява́лі
ж. гілява́ла
н. гілява́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час гілю́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

гіля́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гіля́к гілякі́
Р. гіляка́ гіляко́ў
Д. гіляку́ гіляка́м
В. гіляка́ гіляко́ў
Т. гіляко́м гіляка́мі
М. гіляку́ гіляка́х

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

гіля́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гіля́цкі гіля́цкая гіля́цкае гіля́цкія
Р. гіля́цкага гіля́цкай
гіля́цкае
гіля́цкага гіля́цкіх
Д. гіля́цкаму гіля́цкай гіля́цкаму гіля́цкім
В. гіля́цкі (неадуш.)
гіля́цкага (адуш.)
гіля́цкую гіля́цкае гіля́цкія (неадуш.)
гіля́цкіх (адуш.)
Т. гіля́цкім гіля́цкай
гіля́цкаю
гіля́цкім гіля́цкімі
М. гіля́цкім гіля́цкай гіля́цкім гіля́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гіля́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гіля́чка гіля́чкі
Р. гіля́чкі гіля́чак
Д. гіля́чцы гіля́чкам
В. гіля́чку гіля́чак
Т. гіля́чкай
гіля́чкаю
гіля́чкамі
М. гіля́чцы гіля́чках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.