Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в д е ё ж з і л м н о р у ы э ю я -

б в г д е ж й к л м н п р с т ў ф х ц ш

го́нчы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

	адз.	мн.
	м.	-
Н.	го́нчы	го́нчыя
Р.	го́нчага	го́нчых
Д.	го́нчаму	го́нчым
В.	го́нчага	го́нчых
Т.	го́нчым	го́нчымі
М.	го́нчым	го́нчых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

го́ншчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	го́ншчык	го́ншчыкі
Р.	го́ншчыка	го́ншчыкаў
Д.	го́ншчыку	го́ншчыкам
В.	го́ншчыка	го́ншчыкаў
Т.	го́ншчыкам	го́ншчыкамі
М.	го́ншчыку	го́ншчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

го́ншчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	го́ншчыца	го́ншчыцы
Р.	го́ншчыцы	го́ншчыц
Д.	го́ншчыцы	го́ншчыцам
В.	го́ншчыцу	го́ншчыц
Т.	го́ншчыцай го́ншчыцаю	го́ншчыцамі
М.	го́ншчыцы	го́ншчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

го́ншчыцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	го́ншчыцкі	го́ншчыцкая	го́ншчыцкае	го́ншчыцкія
Р.	го́ншчыцкага	го́ншчыцкай го́ншчыцкае	го́ншчыцкага	го́ншчыцкіх
Д.	го́ншчыцкаму	го́ншчыцкай	го́ншчыцкаму	го́ншчыцкім
В.	го́ншчыцкі го́ншчыцкага	го́ншчыцкую	го́ншчыцкае	го́ншчыцкія го́ншчыцкіх
Т.	го́ншчыцкім	го́ншчыцкай го́ншчыцкаю	го́ншчыцкім	го́ншчыцкімі
М.	го́ншчыцкім	го́ншчыцкай	го́ншчыцкім	го́ншчыцкіх

Крыніцы: tsblm1996.