гно́мік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гно́мік | гно́мікі | |
гно́міка | гно́мікаў | |
гно́міку | гно́мікам | |
гно́міка | гно́мікаў | |
гно́мікам | гно́мікамі | |
гно́міку | гно́міках |
Крыніцы:
гно́мік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гно́мік | гно́мікі | |
гно́міка | гно́мікаў | |
гно́міку | гно́мікам | |
гно́міка | гно́мікаў | |
гно́мікам | гно́мікамі | |
гно́міку | гно́міках |
Крыніцы:
гно́стык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гно́стык | гно́стыкі | |
гно́стыка | гно́стыкаў | |
гно́стыку | гно́стыкам | |
гно́стыка | гно́стыкаў | |
гно́стыкам | гно́стыкамі | |
гно́стыку | гно́стыках |
Крыніцы:
гно́табіёт
‘жывёла, што вырасла ва ўмовах поўнай стэрыльнасці’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гно́табіёт | гно́табіёты | |
гно́табіёта | гно́табіётаў | |
гно́табіёту | гно́табіётам | |
гно́табіёта | гно́табіётаў | |
гно́табіётам | гно́табіётамі | |
гно́табіёце | гно́табіётах |
Крыніцы:
гно́табіётны
прыметнік, адносны
гно́табіётны | гно́табіётная | гно́табіётнае | гно́табіётныя | |
гно́табіётнага | гно́табіётнай гно́табіётнае |
гно́табіётнага | гно́табіётных | |
гно́табіётнаму | гно́табіётнай | гно́табіётнаму | гно́табіётным | |
гно́табіётны ( гно́табіётнага ( |
гно́табіётную | гно́табіётнае | гно́табіётныя ( гно́табіётных ( |
|
гно́табіётным | гно́табіётнай гно́табіётнаю |
гно́табіётным | гно́табіётнымі | |
гно́табіётным | гно́табіётнай | гно́табіётным | гно́табіётных |
Крыніцы:
гнотабіялагі́чны
прыметнік, адносны
гнотабіялагі́чны | гнотабіялагі́чная | гнотабіялагі́чнае | гнотабіялагі́чныя | |
гнотабіялагі́чнага | гнотабіялагі́чнай гнотабіялагі́чнае |
гнотабіялагі́чнага | гнотабіялагі́чных | |
гнотабіялагі́чнаму | гнотабіялагі́чнай | гнотабіялагі́чнаму | гнотабіялагі́чным | |
гнотабіялагі́чны ( гнотабіялагі́чнага ( |
гнотабіялагі́чную | гнотабіялагі́чнае | гнотабіялагі́чныя ( гнотабіялагі́чных ( |
|
гнотабіялагі́чным | гнотабіялагі́чнай гнотабіялагі́чнаю |
гнотабіялагі́чным | гнотабіялагі́чнымі | |
гнотабіялагі́чным | гнотабіялагі́чнай | гнотабіялагі́чным | гнотабіялагі́чных |
Крыніцы:
гнотабіяло́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
гнотабіяло́гія | |
гнотабіяло́гіі | |
гнотабіяло́гіі | |
гнотабіяло́гію | |
гнотабіяло́гіяй гнотабіяло́гіяю |
|
гнотабіяло́гіі |
Крыніцы:
гнотабіяты́чны
прыметнік, адносны
гнотабіяты́чны | гнотабіяты́чная | гнотабіяты́чнае | гнотабіяты́чныя | |
гнотабіяты́чнага | гнотабіяты́чнай гнотабіяты́чнае |
гнотабіяты́чнага | гнотабіяты́чных | |
гнотабіяты́чнаму | гнотабіяты́чнай | гнотабіяты́чнаму | гнотабіяты́чным | |
гнотабіяты́чны ( гнотабіяты́чнага ( |
гнотабіяты́чную | гнотабіяты́чнае | гнотабіяты́чныя ( гнотабіяты́чных ( |
|
гнотабіяты́чным | гнотабіяты́чнай гнотабіяты́чнаю |
гнотабіяты́чным | гнотабіяты́чнымі | |
гнотабіяты́чным | гнотабіяты́чнай | гнотабіяты́чным | гнотабіяты́чных |
Крыніцы: