гайда́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гайда́ю |
гайда́ем |
2-я ас. |
гайда́еш |
гайда́еце |
3-я ас. |
гайда́е |
гайда́юць |
Прошлы час |
м. |
гайда́ў |
гайда́лі |
ж. |
гайда́ла |
н. |
гайда́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
гайда́й |
гайда́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гайда́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гайда́чыць
‘марнатравіць, транжырыць што-небудзь; танцаваць, скакаць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гайда́чу |
гайда́чым |
2-я ас. |
гайда́чыш |
гайда́чыце |
3-я ас. |
гайда́чыць |
гайда́чаць |
Прошлы час |
м. |
гайда́чыў |
гайда́чылі |
ж. |
гайда́чыла |
н. |
гайда́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
гайда́ч |
гайда́чце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гайда́чачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Гайдзі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Гайдзі́ |
Р. |
Гайдзё́ў |
Д. |
Гайдзя́м |
В. |
Гайдзі́ |
Т. |
Гайдзя́мі |
М. |
Гайдзя́х |
гайдро́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гайдро́п |
гайдро́пы |
Р. |
гайдро́па |
гайдро́паў |
Д. |
гайдро́пу |
гайдро́пам |
В. |
гайдро́п |
гайдро́пы |
Т. |
гайдро́пам |
гайдро́памі |
М. |
гайдро́пе |
гайдро́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гайду́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гайду́к |
гайдукі́ |
Р. |
гайдука́ |
гайдуко́ў |
Д. |
гайдуку́ |
гайдука́м |
В. |
гайдука́ |
гайдуко́ў |
Т. |
гайдуко́м |
гайдука́мі |
М. |
гайдуку́ |
гайдука́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Гайдукі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Гайдукі́ |
Р. |
Гайдуко́ў |
Д. |
Гайдука́м |
В. |
Гайдукі́ |
Т. |
Гайдука́мі |
М. |
Гайдука́х |
Гайдуко́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Гайдуко́ўка |
Р. |
Гайдуко́ўкі |
Д. |
Гайдуко́ўцы |
В. |
Гайдуко́ўку |
Т. |
Гайдуко́ўкай Гайдуко́ўкаю |
М. |
Гайдуко́ўцы |
Гайдуко́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Гайдуко́ўшчына |
Р. |
Гайдуко́ўшчыны |
Д. |
Гайдуко́ўшчыне |
В. |
Гайдуко́ўшчыну |
Т. |
Гайдуко́ўшчынай Гайдуко́ўшчынаю |
М. |
Гайдуко́ўшчыне |