гайда́чыць

‘марнатравіць, транжырыць што-небудзь; танцаваць, скакаць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гайда́чу гайда́чым
2-я ас. гайда́чыш гайда́чыце
3-я ас. гайда́чыць гайда́чаць
Прошлы час
м. гайда́чыў гайда́чылі
ж. гайда́чыла
н. гайда́чыла
Загадны лад
2-я ас. гайда́ч гайда́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гайда́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)