вы́танчаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́танчаю |
вы́танчаем |
2-я ас. |
вы́танчаеш |
вы́танчаеце |
3-я ас. |
вы́танчае |
вы́танчаюць |
Прошлы час |
м. |
вы́танчаў |
вы́танчалі |
ж. |
вы́танчала |
н. |
вы́танчала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́танчай |
вы́танчайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́танчаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012.
вытанча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вытанча́ю |
вытанча́ем |
2-я ас. |
вытанча́еш |
вытанча́еце |
3-я ас. |
вытанча́е |
вытанча́юць |
Прошлы час |
м. |
вытанча́ў |
вытанча́лі |
ж. |
вытанча́ла |
н. |
вытанча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вытанча́й |
вытанча́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вытанча́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
вы́танчыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́танчуся |
вы́танчымся |
2-я ас. |
вы́танчышся |
вы́танчыцеся |
3-я ас. |
вы́танчыцца |
вы́танчацца |
Прошлы час |
м. |
вы́танчыўся |
вы́танчыліся |
ж. |
вы́танчылася |
н. |
вы́танчылася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́танчыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
вы́танчыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́танчу |
вы́танчым |
2-я ас. |
вы́танчыш |
вы́танчыце |
3-я ас. |
вы́танчыць |
вы́танчаць |
Прошлы час |
м. |
вы́танчыў |
вы́танчылі |
ж. |
вы́танчыла |
н. |
вы́танчыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́танчы |
вы́танчыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́танчыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вытанчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вытанчэ́нне |
Р. |
вытанчэ́ння |
Д. |
вытанчэ́нню |
В. |
вытанчэ́нне |
Т. |
вытанчэ́ннем |
М. |
вытанчэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
вы́тапарашчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́тапарашчаны |
вы́тапарашчаная |
вы́тапарашчанае |
вы́тапарашчаныя |
Р. |
вы́тапарашчанага |
вы́тапарашчанай вы́тапарашчанае |
вы́тапарашчанага |
вы́тапарашчаных |
Д. |
вы́тапарашчанаму |
вы́тапарашчанай |
вы́тапарашчанаму |
вы́тапарашчаным |
В. |
вы́тапарашчаны (неадуш.) вы́тапарашчанага (адуш.) |
вы́тапарашчаную |
вы́тапарашчанае |
вы́тапарашчаныя (неадуш.) вы́тапарашчаных (адуш.) |
Т. |
вы́тапарашчаным |
вы́тапарашчанай вы́тапарашчанаю |
вы́тапарашчаным |
вы́тапарашчанымі |
М. |
вы́тапарашчаным |
вы́тапарашчанай |
вы́тапарашчаным |
вы́тапарашчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́тапарашчыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́тапарашчуся |
вы́тапарашчымся |
2-я ас. |
вы́тапарашчышся |
вы́тапарашчыцеся |
3-я ас. |
вы́тапарашчыцца |
вы́тапарашчацца |
Прошлы час |
м. |
вы́тапарашчыўся |
вы́тапарашчыліся |
ж. |
вы́тапарашчылася |
н. |
вы́тапарашчылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́тапарашчыся |
вы́тапарашчыцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́тапарашчыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́тапарашчыць
‘узгарачыць, узлаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́тапарашчу |
вы́тапарашчым |
2-я ас. |
вы́тапарашчыш |
вы́тапарашчыце |
3-я ас. |
вы́тапарашчыць |
вы́тапарашчаць |
Прошлы час |
м. |
вы́тапарашчыў |
вы́тапарашчылі |
ж. |
вы́тапарашчыла |
н. |
вы́тапарашчыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́тапарашчы |
вы́тапарашчыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́тапарашчыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́тапіцца
дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
вы́тапіцца |
вы́тапяцца |
Прошлы час |
м. |
вы́тапіўся |
вы́тапіліся |
ж. |
вы́тапілася |
н. |
вы́тапілася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.