вы́тапарашчыць
‘узгарачыць, узлаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́тапарашчу | вы́тапарашчым | |
| вы́тапарашчыш | вы́тапарашчыце | |
| вы́тапарашчыць | вы́тапарашчаць | |
| Прошлы час | ||
| вы́тапарашчыў | вы́тапарашчылі | |
| вы́тапарашчыла | ||
| вы́тапарашчыла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́тапарашчы | вы́тапарашчыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́тапарашчыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)