во́пытніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
во́пытніцтва | |
во́пытніцтва | |
во́пытніцтву | |
во́пытніцтва | |
во́пытніцтвам | |
во́пытніцтве |
Крыніцы:
во́пытніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
во́пытніцтва | |
во́пытніцтва | |
во́пытніцтву | |
во́пытніцтва | |
во́пытніцтвам | |
во́пытніцтве |
Крыніцы:
во́пытны
прыметнік, якасны
во́пытны | во́пытная | во́пытнае | во́пытныя | |
во́пытнага | во́пытнай во́пытнае |
во́пытнага | во́пытных | |
во́пытнаму | во́пытнай | во́пытнаму | во́пытным | |
во́пытны ( во́пытнага ( |
во́пытную | во́пытнае | во́пытныя ( во́пытных ( |
|
во́пытным | во́пытнай во́пытнаю |
во́пытным | во́пытнымі | |
во́пытным | во́пытнай | во́пытным | во́пытных |
Крыніцы:
Во́пытны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
Во́пытны | |
Во́пытнага | |
Во́пытнаму | |
Во́пытны | |
Во́пытным | |
Во́пытным |