Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бгдежзйклнпрстхцчшя

ведзьмава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вядзьму́ю вядзьму́ем
2-я ас. вядзьму́еш вядзьму́еце
3-я ас. вядзьму́е вядзьму́юць
Прошлы час
м. ведзьмава́ў ведзьмава́лі
ж. ведзьмава́ла
н. ведзьмава́ла
Загадны лад
2-я ас. вядзьму́й вядзьму́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вядзьму́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

ведзьмако́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ведзьмако́ўства
Р. ведзьмако́ўства
Д. ведзьмако́ўству
В. ведзьмако́ўства
Т. ведзьмако́ўствам
М. ведзьмако́ўстве

Крыніцы: piskunou2012.

ве́дзьмачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ве́дзьмачка ве́дзьмачкі
Р. ве́дзьмачкі ве́дзьмачак
Д. ве́дзьмачцы ве́дзьмачкам
В. ве́дзьмачку ве́дзьмачак
Т. ве́дзьмачкай
ве́дзьмачкаю		 ве́дзьмачкамі
М. ве́дзьмачцы ве́дзьмачках

Крыніцы: piskunou2012.

ве́дзьмін

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́дзьмін ве́дзьміна ве́дзьміна ве́дзьміны
Р. ве́дзьмінага ве́дзьмінай
ве́дзьмінае		 ве́дзьмінага ве́дзьміных
Д. ве́дзьмінаму ве́дзьмінай ве́дзьмінаму ве́дзьміным
В. ве́дзьмін (неадуш.)
ве́дзьмінага (адуш.)		 ве́дзьміну ве́дзьміна ве́дзьміны (неадуш.)
ве́дзьміных (адуш.)
Т. ве́дзьміным ве́дзьмінай
ве́дзьмінаю		 ве́дзьміным ве́дзьмінымі
М. ве́дзьміным ве́дзьмінай ве́дзьміным ве́дзьміных

Крыніцы: piskunou2012.

Ве́дравічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ве́дравічы
Р. Ве́дравіч
Ве́дравічаў
Д. Ве́дравічам
В. Ве́дравічы
Т. Ве́дравічамі
М. Ве́дравічах

Ве́дрыца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ве́дрыца
Р. Ве́дрыцы
Д. Ве́дрыцы
В. Ве́дрыцу
Т. Ве́дрыцай
Ве́дрыцаю
М. Ве́дрыцы

Ве́дрыч

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ве́дрыч
Р. Ве́дрыча
Д. Ве́дрычу
В. Ве́дрыч
Т. Ве́дрычам
М. Ве́дрычы

ве́ды

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ве́ды
Р. ве́даў
Д. ве́дам
В. ве́ды
Т. ве́дамі
М. ве́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

веды́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. веды́зм
Р. веды́зму
Д. веды́зму
В. веды́зм
Т. веды́змам
М. веды́зме

Крыніцы: piskunou2012.

веды́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. веды́йскі веды́йская веды́йскае веды́йскія
Р. веды́йскага веды́йскай
веды́йскае		 веды́йскага веды́йскіх
Д. веды́йскаму веды́йскай веды́йскаму веды́йскім
В. веды́йскі (неадуш.)
веды́йскага (адуш.)		 веды́йскую веды́йскае веды́йскія (неадуш.)
веды́йскіх (адуш.)
Т. веды́йскім веды́йскай
веды́йскаю		 веды́йскім веды́йскімі
М. веды́йскім веды́йскай веды́йскім веды́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.