Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а г е ё ж з і л о р у ы э ю я ’

а б в г д е ё ж з й к л м н п р с т ф х ц ч ш ю я

біто́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	біто́нны	біто́нная	біто́ннае	біто́нныя
Р.	біто́ннага	біто́ннай біто́ннае	біто́ннага	біто́нных
Д.	біто́ннаму	біто́ннай	біто́ннаму	біто́нным
В.	біто́нны біто́ннага	біто́нную	біто́ннае	біто́нныя біто́нных
Т.	біто́нным	біто́ннай біто́ннаю	біто́нным	біто́ннымі
М.	біто́нным	біто́ннай	біто́нным	біто́нных

Крыніцы: tsblm1996.

біто́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	біто́нчык	біто́нчыкі
Р.	біто́нчыка	біто́нчыкаў
Д.	біто́нчыку	біто́нчыкам
В.	біто́нчык	біто́нчыкі
Т.	біто́нчыкам	біто́нчыкамі
М.	біто́нчыку	біто́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

бітрэ́йт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	бітрэ́йт	бітрэ́йты
Р.	бітрэ́йту	бітрэ́йтаў
Д.	бітрэ́йту	бітрэ́йтам
В.	бітрэ́йт	бітрэ́йты
Т.	бітрэ́йтам	бітрэ́йтамі
М.	бітрэ́йце	бітрэ́йтах

Крыніцы: sbm2012.

біту́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	біту́м	біту́мы
Р.	біту́му	біту́маў
Д.	біту́му	біту́мам
В.	біту́м	біту́мы
Т.	біту́мам	біту́мамі
М.	біту́ме	біту́мах

Іншыя варыянты: бі́тум.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

бі́тум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	бі́тум	бі́тумы
Р.	бі́туму	бі́тумаў
Д.	бі́туму	бі́тумам
В.	бі́тум	бі́тумы
Т.	бі́тумам	бі́тумамі
М.	бі́туме	бі́тумах

Іншыя варыянты: біту́м.

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

бітумаво́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	бітумаво́з	бітумаво́зы
Р.	бітумаво́за	бітумаво́заў
Д.	бітумаво́зу	бітумаво́зам
В.	бітумаво́з	бітумаво́зы
Т.	бітумаво́зам	бітумаво́замі
М.	бітумаво́зе	бітумаво́зах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

бітумамінера́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бітумамінера́льны	бітумамінера́льная	бітумамінера́льнае	бітумамінера́льныя
Р.	бітумамінера́льнага	бітумамінера́льнай бітумамінера́льнае	бітумамінера́льнага	бітумамінера́льных
Д.	бітумамінера́льнаму	бітумамінера́льнай	бітумамінера́льнаму	бітумамінера́льным
В.	бітумамінера́льны (неадуш.) бітумамінера́льнага (адуш.)	бітумамінера́льную	бітумамінера́льнае	бітумамінера́льныя (неадуш.) бітумамінера́льных (адуш.)
Т.	бітумамінера́льным	бітумамінера́льнай бітумамінера́льнаю	бітумамінера́льным	бітумамінера́льнымі
М.	бітумамінера́льным	бітумамінера́льнай	бітумамінера́льным	бітумамінера́льных

Крыніцы: piskunou2012.

бітуміза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	бітуміза́цыя
Р.	бітуміза́цыі
Д.	бітуміза́цыі
В.	бітуміза́цыю
Т.	бітуміза́цыяй бітуміза́цыяю
М.	бітуміза́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

бітумінізава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	бітумінізава́нне
Р.	бітумінізава́ння
Д.	бітумінізава́нню
В.	бітумінізава́нне
Т.	бітумінізава́ннем
М.	бітумінізава́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

бітумінізава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бітумінізава́ны	бітумінізава́ная	бітумінізава́нае	бітумінізава́ныя
Р.	бітумінізава́нага	бітумінізава́най бітумінізава́нае	бітумінізава́нага	бітумінізава́ных
Д.	бітумінізава́наму	бітумінізава́най	бітумінізава́наму	бітумінізава́ным
В.	бітумінізава́ны (неадуш.) бітумінізава́нага (адуш.)	бітумінізава́ную	бітумінізава́нае	бітумінізава́ныя (неадуш.) бітумінізава́ных (адуш.)
Т.	бітумінізава́ным	бітумінізава́най бітумінізава́наю	бітумінізава́ным	бітумінізава́нымі
М.	бітумінізава́ным	бітумінізава́най	бітумінізава́ным	бітумінізава́ных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.