біту́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| біту́м | біту́мы | |
| біту́му | біту́маў | |
| біту́му | біту́мам | |
| біту́м | біту́мы | |
| біту́мам | біту́мамі | |
| біту́ме | біту́мах |
Іншыя варыянты: бі́тум.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)