бі́тум
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бі́тум | бі́тумы | |
| бі́туму | бі́тумаў | |
| бі́туму | бі́тумам | |
| бі́тум | бі́тумы | |
| бі́тумам | бі́тумамі | |
| бі́туме | бі́тумах |
Іншыя варыянты: біту́м.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)