ашаламу́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ашаламу́чаны |
ашаламу́чаная |
ашаламу́чанае |
ашаламу́чаныя |
Р. |
ашаламу́чанага |
ашаламу́чанай ашаламу́чанае |
ашаламу́чанага |
ашаламу́чаных |
Д. |
ашаламу́чанаму |
ашаламу́чанай |
ашаламу́чанаму |
ашаламу́чаным |
В. |
ашаламу́чаны (неадуш.) ашаламу́чанага (адуш.) |
ашаламу́чаную |
ашаламу́чанае |
ашаламу́чаныя (неадуш.) ашаламу́чаных (адуш.) |
Т. |
ашаламу́чаным |
ашаламу́чанай ашаламу́чанаю |
ашаламу́чаным |
ашаламу́чанымі |
М. |
ашаламу́чаным |
ашаламу́чанай |
ашаламу́чаным |
ашаламу́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ашалапу́цець
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ашалапу́цею |
ашалапу́цеем |
2-я ас. |
ашалапу́цееш |
ашалапу́цееце |
3-я ас. |
ашалапу́цее |
ашалапу́цеюць |
Прошлы час |
м. |
ашалапу́цеў |
ашалапу́целі |
ж. |
ашалапу́цела |
н. |
ашалапу́цела |
Загадны лад |
2-я ас. |
ашалапу́цей |
ашалапу́цейце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ашалапу́цеўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ашалапу́ціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ашалапу́чуся |
ашалапу́цімся |
2-я ас. |
ашалапу́цішся |
ашалапу́ціцеся |
3-я ас. |
ашалапу́ціцца |
ашалапу́цяцца |
Прошлы час |
м. |
ашалапу́ціўся |
ашалапу́ціліся |
ж. |
ашалапу́цілася |
н. |
ашалапу́цілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ашалапу́цься |
ашалапу́цьцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ашалапу́ціўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ашалапу́ціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ашалапу́чу |
ашалапу́цім |
2-я ас. |
ашалапу́ціш |
ашалапу́ціце |
3-я ас. |
ашалапу́ціць |
ашалапу́цяць |
Прошлы час |
м. |
ашалапу́ціў |
ашалапу́цілі |
ж. |
ашалапу́ціла |
н. |
ашалапу́ціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ашалапу́ць |
ашалапу́цьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ашалапу́ціўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ашалапу́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ашалапу́чаны |
ашалапу́чаная |
ашалапу́чанае |
ашалапу́чаныя |
Р. |
ашалапу́чанага |
ашалапу́чанай ашалапу́чанае |
ашалапу́чанага |
ашалапу́чаных |
Д. |
ашалапу́чанаму |
ашалапу́чанай |
ашалапу́чанаму |
ашалапу́чаным |
В. |
ашалапу́чаны (неадуш.) ашалапу́чанага (адуш.) |
ашалапу́чаную |
ашалапу́чанае |
ашалапу́чаныя (неадуш.) ашалапу́чаных (адуш.) |
Т. |
ашалапу́чаным |
ашалапу́чанай ашалапу́чанаю |
ашалапу́чаным |
ашалапу́чанымі |
М. |
ашалапу́чаным |
ашалапу́чанай |
ашалапу́чаным |
ашалапу́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ашале́ла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ашале́ла |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ашале́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ашале́ласць |
Р. |
ашале́ласці |
Д. |
ашале́ласці |
В. |
ашале́ласць |
Т. |
ашале́ласцю |
М. |
ашале́ласці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ашале́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ашале́лы |
ашале́лая |
ашале́лае |
ашале́лыя |
Р. |
ашале́лага |
ашале́лай ашале́лае |
ашале́лага |
ашале́лых |
Д. |
ашале́ламу |
ашале́лай |
ашале́ламу |
ашале́лым |
В. |
ашале́лы (неадуш.) ашале́лага (адуш.) |
ашале́лую |
ашале́лае |
ашале́лыя (неадуш.) ашале́лых (адуш.) |
Т. |
ашале́лым |
ашале́лай ашале́лаю |
ашале́лым |
ашале́лымі |
М. |
ашале́лым |
ашале́лай |
ашале́лым |
ашале́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.