Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

атрапе́нець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. атрапе́нею атрапе́неем
2-я ас. атрапе́нееш атрапе́нееце
3-я ас. атрапе́нее атрапе́неюць
Прошлы час
м. атрапе́неў атрапе́нелі
ж. атрапе́нела
н. атрапе́нела
Загадны лад
2-я ас. атрапе́ней атрапе́нейце
Дзеепрыслоўе
прош. час атрапе́неўшы

Крыніцы: piskunou2012.

атрапі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. атрапі́н
Р. атрапі́ну
Д. атрапі́ну
В. атрапі́н
Т. атрапі́нам
М. атрапі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

атрапну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. атрапну́ся атрапнё́мся
2-я ас. атрапне́шся атрапняце́ся
3-я ас. атрапне́цца атрапну́цца
Прошлы час
м. атрапну́ўся атрапну́ліся
ж. атрапну́лася
н. атрапну́лася
Загадны лад
2-я ас. атрапні́ся атрапні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час атрапну́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

атраса́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. атраса́нне
Р. атраса́ння
Д. атраса́нню
В. атраса́нне
Т. атраса́ннем
М. атраса́нні

Крыніцы: piskunou2012.

атраса́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. атраса́юся атраса́емся
2-я ас. атраса́ешся атраса́ецеся
3-я ас. атраса́ецца атраса́юцца
Прошлы час
м. атраса́ўся атраса́ліся
ж. атраса́лася
н. атраса́лася
Загадны лад
2-я ас. атраса́йся атраса́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час атраса́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

атраса́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. атраса́ю атраса́ем
2-я ас. атраса́еш атраса́еце
3-я ас. атраса́е атраса́юць
Прошлы час
м. атраса́ў атраса́лі
ж. атраса́ла
н. атраса́ла
Загадны лад
2-я ас. атраса́й атраса́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час атраса́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

атраўматы́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
атраўматы́чна атраўматы́чней -

атраўматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. атраўматы́чны атраўматы́чная атраўматы́чнае атраўматы́чныя
Р. атраўматы́чнага атраўматы́чнай
атраўматы́чнае
атраўматы́чнага атраўматы́чных
Д. атраўматы́чнаму атраўматы́чнай атраўматы́чнаму атраўматы́чным
В. атраўматы́чны (неадуш.)
атраўматы́чнага (адуш.)
атраўматы́чную атраўматы́чнае атраўматы́чныя (неадуш.)
атраўматы́чных (адуш.)
Т. атраўматы́чным атраўматы́чнай
атраўматы́чнаю
атраўматы́чным атраўматы́чнымі
М. атраўматы́чным атраўматы́чнай атраўматы́чным атраўматы́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

атрафава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. атрафава́насць
Р. атрафава́насці
Д. атрафава́насці
В. атрафава́насць
Т. атрафава́насцю
М. атрафава́насці

Крыніцы: piskunou2012.

атрафава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. атрафава́ны атрафава́ная атрафава́нае атрафава́ныя
Р. атрафава́нага атрафава́най
атрафава́нае
атрафава́нага атрафава́ных
Д. атрафава́наму атрафава́най атрафава́наму атрафава́ным
В. атрафава́ны (неадуш.)
атрафава́нага (адуш.)
атрафава́ную атрафава́нае атрафава́ныя (неадуш.)
атрафава́ных (адуш.)
Т. атрафава́ным атрафава́най
атрафава́наю
атрафава́ным атрафава́нымі
М. атрафава́ным атрафава́най атрафава́ным атрафава́ных

Крыніцы: piskunou2012.