альбіно́ска
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
альбіно́ска |
альбіно́скі |
Р. |
альбіно́скі |
альбіно́сак |
Д. |
альбіно́сцы |
альбіно́скам |
В. |
альбіно́ску |
альбіно́сак |
Т. |
альбіно́скай альбіно́скаю |
альбіно́скамі |
М. |
альбіно́сцы |
альбіно́сках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
А́льбінск
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
А́льбінск |
Р. |
А́льбінска |
Д. |
А́льбінску |
В. |
А́льбінск |
Т. |
А́льбінскам |
М. |
А́льбінску |
альбі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
альбі́т |
альбі́ты |
Р. |
альбі́ту |
альбі́таў |
Д. |
альбі́ту |
альбі́там |
В. |
альбі́т |
альбі́ты |
Т. |
альбі́там |
альбі́тамі |
М. |
альбі́це |
альбі́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
альбі́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
альбі́цыя |
альбі́цыі |
Р. |
альбі́цыі |
альбі́цый |
Д. |
альбі́цыі |
альбі́цыям |
В. |
альбі́цыю |
альбі́цыі |
Т. |
альбі́цыяй альбі́цыяю |
альбі́цыямі |
М. |
альбі́цыі |
альбі́цыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
альбо́
злучнік, злучальны
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
альбо́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
альбо́м |
альбо́мы |
Р. |
альбо́ма |
альбо́маў |
Д. |
альбо́му |
альбо́мам |
В. |
альбо́м |
альбо́мы |
Т. |
альбо́мам |
альбо́мамі |
М. |
альбо́ме |
альбо́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
альбо́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
альбо́мны |
альбо́мная |
альбо́мнае |
альбо́мныя |
Р. |
альбо́мнага |
альбо́мнай альбо́мнае |
альбо́мнага |
альбо́мных |
Д. |
альбо́мнаму |
альбо́мнай |
альбо́мнаму |
альбо́мным |
В. |
альбо́мны (неадуш.) альбо́мнага (адуш.) |
альбо́мную |
альбо́мнае |
альбо́мныя (неадуш.) альбо́мных (адуш.) |
Т. |
альбо́мным |
альбо́мнай альбо́мнаю |
альбо́мным |
альбо́мнымі |
М. |
альбо́мным |
альбо́мнай |
альбо́мным |
альбо́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
альбо́мчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
альбо́мчык |
альбо́мчыкі |
Р. |
альбо́мчыка |
альбо́мчыкаў |
Д. |
альбо́мчыку |
альбо́мчыкам |
В. |
альбо́мчык |
альбо́мчыкі |
Т. |
альбо́мчыкам |
альбо́мчыкамі |
М. |
альбо́мчыку |
альбо́мчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Альбрэ́хт
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Альбрэ́хт |
Альбрэ́хты |
Р. |
Альбрэ́хта |
Альбрэ́хтаў |
Д. |
Альбрэ́хту |
Альбрэ́хтам |
В. |
Альбрэ́хта |
Альбрэ́хтаў |
Т. |
Альбрэ́хтам |
Альбрэ́хтамі |
М. |
Альбрэ́хце |
Альбрэ́хтах |