Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

праматы́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праматы́чаны праматы́чаная праматы́чанае праматы́чаныя
Р. праматы́чанага праматы́чанай
праматы́чанае
праматы́чанага праматы́чаных
Д. праматы́чанаму праматы́чанай праматы́чанаму праматы́чаным
В. праматы́чаны (неадуш.)
праматы́чанага (адуш.)
праматы́чаную праматы́чанае праматы́чаныя (неадуш.)
праматы́чаных (адуш.)
Т. праматы́чаным праматы́чанай
праматы́чанаю
праматы́чаным праматы́чанымі
М. праматы́чаным праматы́чанай праматы́чаным праматы́чаных

Кароткая форма: праматы́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

праматы́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. праматы́чваецца праматы́чваюцца
Прошлы час
м. праматы́чваўся праматы́чваліся
ж. праматы́чвалася
н. праматы́чвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час праматы́чваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

праматы́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праматы́чваю праматы́чваем
2-я ас. праматы́чваеш праматы́чваеце
3-я ас. праматы́чвае праматы́чваюць
Прошлы час
м. праматы́чваў праматы́чвалі
ж. праматы́чвала
н. праматы́чвала
Загадны лад
2-я ас. праматы́чвай праматы́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праматы́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

праматы́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праматы́чу праматы́чым
2-я ас. праматы́чыш праматы́чыце
3-я ас. праматы́чыць праматы́чаць
Прошлы час
м. праматы́чыў праматы́чылі
ж. праматы́чыла
н. праматы́чыла
Загадны лад
2-я ас. праматы́ч праматы́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час праматы́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прамаўле́нне
Р. прамаўле́ння
Д. прамаўле́нню
В. прамаўле́нне
Т. прамаўле́ннем
М. прамаўле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

прамаўля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прамаўля́ецца прамаўля́юцца
Прошлы час
м. прамаўля́ўся прамаўля́ліся
ж. прамаўля́лася
н. прамаўля́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прамаўля́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прамаўля́ю прамаўля́ем
2-я ас. прамаўля́еш прамаўля́еце
3-я ас. прамаўля́е прамаўля́юць
Прошлы час
м. прамаўля́ў прамаўля́лі
ж. прамаўля́ла
н. прамаўля́ла
Загадны лад
2-я ас. прамаўля́й прамаўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прамаўля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прамаўча́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прамаўча́нне
Р. прамаўча́ння
Д. прамаўча́нню
В. прамаўча́нне
Т. прамаўча́ннем
М. прамаўча́нні

Крыніцы: piskunou2012.

прамаўча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамаўчу́ прамаўчы́м
2-я ас. прамаўчы́ш прамаўчыце́
3-я ас. прамаўчы́ць прамаўча́ць
Прошлы час
м. прамаўча́ў прамаўча́лі
ж. прамаўча́ла
н. прамаўча́ла
Загадны лад
2-я ас. прамаўчы́ прамаўчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прамаўча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прама́х

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прама́х прама́хі
Р. прама́ху прама́хаў
Д. прама́ху прама́хам
В. прама́х прама́хі
Т. прама́хам прама́хамі
М. прама́ху прама́хах

Крыніцы: piskunou2012.