прамаўча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прамаўча́нне | |
| прамаўча́ння | |
| прамаўча́нню | |
| прамаўча́нне | |
| прамаўча́ннем | |
| прамаўча́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)