Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

расчляня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. расчляня́ю расчляня́ем
2-я ас. расчляня́еш расчляня́еце
3-я ас. расчляня́е расчляня́юць
Прошлы час
м. расчляня́ў расчляня́лі
ж. расчляня́ла
н. расчляня́ла
Загадны лад
2-я ас. расчляня́й расчляня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час расчляня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

расчо́маць

‘дапетрыць, скеміць, зразумець што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расчо́маю расчо́маем
2-я ас. расчо́маеш расчо́маеце
3-я ас. расчо́мае расчо́маюць
Прошлы час
м. расчо́маў расчо́малі
ж. расчо́мала
н. расчо́мала
Загадны лад
2-я ас. расчо́май расчо́майце
Дзеепрыслоўе
прош. час расчо́маўшы

Крыніцы: piskunou2012.

расчо́сачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. расчо́сачка расчо́сачкі
Р. расчо́сачкі расчо́сачак
Д. расчо́сачцы расчо́сачкам
В. расчо́сачку расчо́сачкі
Т. расчо́сачкай
расчо́сачкаю		 расчо́сачкамі
М. расчо́сачцы расчо́сачках

Крыніцы: piskunou2012.

расчо́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. расчо́ска расчо́скі
Р. расчо́скі расчо́сак
Д. расчо́сцы расчо́скам
В. расчо́ску расчо́скі
Т. расчо́скай
расчо́скаю		 расчо́скамі
М. расчо́сцы расчо́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

расчу́лена

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
расчу́лена - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

расчу́ленасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. расчу́ленасць
Р. расчу́ленасці
Д. расчу́ленасці
В. расчу́ленасць
Т. расчу́ленасцю
М. расчу́ленасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

расчу́ленне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. расчу́ленне
Р. расчу́лення
Д. расчу́ленню
В. расчу́ленне
Т. расчу́леннем
М. расчу́ленні

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

расчуле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. расчуле́нне
Р. расчуле́ння
Д. расчуле́нню
В. расчуле́нне
Т. расчуле́ннем
М. расчуле́нні

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

расчу́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расчу́лены расчу́леная расчу́ленае расчу́леныя
Р. расчу́ленага расчу́ленай
расчу́ленае		 расчу́ленага расчу́леных
Д. расчу́ленаму расчу́ленай расчу́ленаму расчу́леным
В. расчу́лены (неадуш.)
расчу́ленага (адуш.)		 расчу́леную расчу́ленае расчу́леныя (неадуш.)
расчу́леных (адуш.)
Т. расчу́леным расчу́ленай
расчу́ленаю		 расчу́леным расчу́ленымі
М. расчу́леным расчу́ленай расчу́леным расчу́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

расчу́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расчу́лены расчу́леная расчу́ленае расчу́леныя
Р. расчу́ленага расчу́ленай
расчу́ленае		 расчу́ленага расчу́леных
Д. расчу́ленаму расчу́ленай расчу́ленаму расчу́леным
В. расчу́лены (неадуш.)
расчу́ленага (адуш.)		 расчу́леную расчу́ленае расчу́леныя (неадуш.)
расчу́леных (адуш.)
Т. расчу́леным расчу́ленай
расчу́ленаю		 расчу́леным расчу́ленымі
М. расчу́леным расчу́ленай расчу́леным расчу́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.