Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

нерацыяна́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нерацыяна́льны нерацыяна́льная нерацыяна́льнае нерацыяна́льныя
Р. нерацыяна́льнага нерацыяна́льнай
нерацыяна́льнае
нерацыяна́льнага нерацыяна́льных
Д. нерацыяна́льнаму нерацыяна́льнай нерацыяна́льнаму нерацыяна́льным
В. нерацыяна́льны (неадуш.)
нерацыяна́льнага (адуш.)
нерацыяна́льную нерацыяна́льнае нерацыяна́льныя (неадуш.)
нерацыяна́льных (адуш.)
Т. нерацыяна́льным нерацыяна́льнай
нерацыяна́льнаю
нерацыяна́льным нерацыяна́льнымі
М. нерацыяна́льным нерацыяна́льнай нерацыяна́льным нерацыяна́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

нерацыяна́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нерацыяна́льны нерацыяна́льная нерацыяна́льнае нерацыяна́льныя
Р. нерацыяна́льнага нерацыяна́льнай
нерацыяна́льнае
нерацыяна́льнага нерацыяна́льных
Д. нерацыяна́льнаму нерацыяна́льнай нерацыяна́льнаму нерацыяна́льным
В. нерацыяна́льны (неадуш.)
нерацыяна́льнага (адуш.)
нерацыяна́льную нерацыяна́льнае нерацыяна́льныя (неадуш.)
нерацыяна́льных (адуш.)
Т. нерацыяна́льным нерацыяна́льнай
нерацыяна́льнаю
нерацыяна́льным нерацыяна́льнымі
М. нерацыяна́льным нерацыяна́льнай нерацыяна́льным нерацыяна́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

нерашу́ча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
нерашу́ча - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

нерашу́часць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. нерашу́часць
Р. нерашу́часці
Д. нерашу́часці
В. нерашу́часць
Т. нерашу́часцю
М. нерашу́часці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нерашу́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нерашу́чы нерашу́чая нерашу́чае нерашу́чыя
Р. нерашу́чага нерашу́чай
нерашу́чае
нерашу́чага нерашу́чых
Д. нерашу́чаму нерашу́чай нерашу́чаму нерашу́чым
В. нерашу́чы (неадуш.)
нерашу́чага (адуш.)
нерашу́чую нерашу́чае нерашу́чыя (неадуш.)
нерашу́чых (адуш.)
Т. нерашу́чым нерашу́чай
нерашу́чаю
нерашу́чым нерашу́чымі
М. нерашу́чым нерашу́чай нерашу́чым нерашу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

не́рв

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. не́рв не́рвы
Р. не́рва не́рваў
Д. не́рву не́рвам
В. не́рв не́рвы
Т. не́рвам не́рвамі
М. не́рве не́рвах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нервава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. нервава́нне
Р. нервава́ння
Д. нервава́нню
В. нервава́нне
Т. нервава́ннем
М. нервава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нервава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нерву́юся нерву́емся
2-я ас. нерву́ешся нерву́ецеся
3-я ас. нерву́ецца нерву́юцца
Прошлы час
м. нервава́ўся нервава́ліся
ж. нервава́лася
н. нервава́лася
Загадны лад
2-я ас. нерву́йся нерву́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час нерву́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нервава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нерву́ю нерву́ем
2-я ас. нерву́еш нерву́еце
3-я ас. нерву́е нерву́юць
Прошлы час
м. нервава́ў нервава́лі
ж. нервава́ла
н. нервава́ла
Загадны лад
2-я ас. нерву́й нерву́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нерву́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

не́рвавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. не́рвавы не́рвавая не́рвавае не́рвавыя
Р. не́рвавага не́рвавай
не́рвавае
не́рвавага не́рвавых
Д. не́рваваму не́рвавай не́рваваму не́рвавым
В. не́рвавы (неадуш.)
не́рвавага (адуш.)
не́рвавую не́рвавае не́рвавыя (неадуш.)
не́рвавых (адуш.)
Т. не́рвавым не́рвавай
не́рваваю
не́рвавым не́рвавымі
М. не́рвавым не́рвавай не́рвавым не́рвавых

Крыніцы: piskunou2012.