нерашу́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нерашу́чы нерашу́чая нерашу́чае нерашу́чыя
Р. нерашу́чага нерашу́чай
нерашу́чае		 нерашу́чага нерашу́чых
Д. нерашу́чаму нерашу́чай нерашу́чаму нерашу́чым
В. нерашу́чы (неадуш.)
нерашу́чага (адуш.)		 нерашу́чую нерашу́чае нерашу́чыя (неадуш.)
нерашу́чых (адуш.)
Т. нерашу́чым нерашу́чай
нерашу́чаю		 нерашу́чым нерашу́чымі
М. нерашу́чым нерашу́чай нерашу́чым нерашу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)