Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

беззава́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беззава́дны беззава́дная беззава́днае беззава́дныя
Р. беззава́днага беззава́днай
беззава́днае
беззава́днага беззава́дных
Д. беззава́днаму беззава́днай беззава́днаму беззава́дным
В. беззава́дны (неадуш.)
беззава́днага (адуш.)
беззава́дную беззава́днае беззава́дныя (неадуш.)
беззава́дных (адуш.)
Т. беззава́дным беззава́днай
беззава́днаю
беззава́дным беззава́днымі
М. беззава́дным беззава́днай беззава́дным беззава́дных

Крыніцы: piskunou2012.

беззага́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
беззага́нна беззага́нней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

беззага́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. беззага́ннасць
Р. беззага́ннасці
Д. беззага́ннасці
В. беззага́ннасць
Т. беззага́ннасцю
М. беззага́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

беззага́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беззага́нны беззага́нная беззага́ннае беззага́нныя
Р. беззага́ннага беззага́ннай
беззага́ннае
беззага́ннага беззага́нных
Д. беззага́ннаму беззага́ннай беззага́ннаму беззага́нным
В. беззага́нны (неадуш.)
беззага́ннага (адуш.)
беззага́нную беззага́ннае беззага́нныя (неадуш.)
беззага́нных (адуш.)
Т. беззага́нным беззага́ннай
беззага́ннаю
беззага́нным беззага́ннымі
М. беззага́нным беззага́ннай беззага́нным беззага́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

беззако́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
беззако́нна беззако́нней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

беззако́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. беззако́ннасць
Р. беззако́ннасці
Д. беззако́ннасці
В. беззако́ннасць
Т. беззако́ннасцю
М. беззако́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

беззако́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. беззако́нне
Р. беззако́ння
Д. беззако́нню
В. беззако́нне
Т. беззако́ннем
М. беззако́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

беззако́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. беззако́ннік беззако́ннікі
Р. беззако́нніка беззако́ннікаў
Д. беззако́нніку беззако́ннікам
В. беззако́нніка беззако́ннікаў
Т. беззако́ннікам беззако́ннікамі
М. беззако́нніку беззако́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

беззако́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. беззако́нніца беззако́нніцы
Р. беззако́нніцы беззако́нніц
Д. беззако́нніцы беззако́нніцам
В. беззако́нніцу беззако́нніц
Т. беззако́нніцай
беззако́нніцаю
беззако́нніцамі
М. беззако́нніцы беззако́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

беззако́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беззако́нны беззако́нная беззако́ннае беззако́нныя
Р. беззако́ннага беззако́ннай
беззако́ннае
беззако́ннага беззако́нных
Д. беззако́ннаму беззако́ннай беззако́ннаму беззако́нным
В. беззако́нны (неадуш.)
беззако́ннага (адуш.)
беззако́нную беззако́ннае беззако́нныя (неадуш.)
беззако́нных (адуш.)
Т. беззако́нным беззако́ннай
беззако́ннаю
беззако́нным беззако́ннымі
М. беззако́нным беззако́ннай беззако́нным беззако́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.